Refine
Document Type
- Review (152)
Language
- Polish (152) (remove)
Has Fulltext
- yes (152)
Is part of the Bibliography
- no (152)
Institute
- Zentrum für Interdisziplinäre Polenstudien (152) (remove)
Johannes Venjakob w swojej pracy doktorskiej analizuje możliwy rozwój polskiego sektora energetycznego do roku 2050. Szczególną uwagę poświęca Odnawialnym Źródłom Energii (OZE). W swojej analizie autor stosuje metody geografii, futurologii oraz ekonomii. Tym interdyscyplinarnym podejściem chce przyczynić się do metodycznego postępu geograficznych badań o energetyce. Venjakob dochodzi między innymi do wniosku, że zwiększenie użytku OZE w Polsce jest zahamowane przez nieelastyczny system energetyczny. Przeszkoda ta kwestionuje nawet europejskie cele ochrony klimatu do roku 2020. Zdaniem autora powodów należy szukać raczej na poziomie technologicznym niż instytucjonalnym czy wśród decydentów.
Maria Jarosz sytuuje swoją najnowszą publikację w wyraźnym kontekście wcześniejszych książek, z których każda wpisuje się w zaplanowany przez autorkę pejzaż analiz i interpretacji polskiej sytuacji społecznej, dokonywanych samodzielnie oraz przy współpracy innych autorów. Panorama Polski po transformacji systemowej byłaby w tym ujęciu projektem wieloletnim, wspartym na wcześniejszych badaniach socjologicznych autorki, zakrojonych zawsze z uwzględnieniem szerokiego spektrum zjawiska i metod. Polska europejska czy narodowa?, kontynuując ten badawczy zamysł, składa się z ośmiu rozdziałów, wstępu oraz podsumowań. We wprowadzeniu do całego opracowania, znacząco opatrzonym podtytułem Dwie czy trzy Polski – autorka sygnalizuje wiele z zagadnień, które będą przedmiotem książki, tj. m.in. sytuacja społeczno-polityczna z uwzględnieniem problematyki wykluczenia, kontekst przeszłości, będący punktem odniesienia dla diagnozy współczesności, czy też swego rodzaju rozszczepienie (narodowy i europejski aspekt), podziały i napięcia – które będą zajmowały redaktorkę i autorów tomu chyba najmocniej na przestrzeni całego opracowania.
Prezentowana monografia zawiera szczegółową analizę procesu dezindustrializacji polskiej gospodarki w okresie przejścia od gospodarki niedoboru do gospodarki rynkowej.
Autorzy w oparciu o bogaty materiał empiryczny zbadali bezprecedensową skalę likwidacji sektora państwowych przedsiębiorstw przemysłowych zbudowanych w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) w latach 1949-1989. Zbadano 657 firm według ich struktury gałęziowej i regionalnej. Wskazano na ich koncentrację w pięciu przemysłach: górnictwie, hutnictwie, przemyśle elektromaszynowym, spożywczym i budowy maszyn. Wskazano na ogromne negatywne skutki społeczne realizowanej polityki „Big Bang" i wywołanego przez nią znaczącego bezrobocia (spadek o 17,3% zatrudnienia w przemyśle).
20 listopada 2012 r. na Ukrainie wszedł w życie nowy kodeks postępowania karnego. Nowa regulacja zastąpiła obowiązujący dotychczas kodeks z 1960 r. Nowelizacja miała zbliżyć ukraiński wymiar sprawiedliwości do standardów europejskich, w szczególności przyczynić się do humanizacji procesu karnego i usunięcia z niego śladów systemu totalitarnego.
Omawiana reforma była przedmiotem dwóch konferencji naukowych oraz seminarium dla młodych prawników organizowanych przez niemiecki Instytut Prawa Wschodniego w Monachium wraz z Instytutem Ustawodawstwa – Ukraińskiego parlamentu przy współpracy z Niemiecką Centralą Wymiany Akademickiej w Fischbachau w roku 2012 oraz w Kijowie w roku 2013.
W wyniku przystąpienia Polski do Unii Europejskiej oraz strefy Schengen, nastąpił znaczący wzrost emigracji Polaków do krajów Europy Zachodniej. Zjawisko migracji z krajów środkowo- i wschodnioeuropejskich jest postrzegane jako kolejny rozdział w długiej już historii imigracyjnej w krajach zachodnioeuropejskich. Obywatele tych krajów dostrzegają często pozytywne strony imigracji (tańsza siła robocza i jej rola w rozwoju ekonomicznym). Oponenci podkreślają jednak, że imigranci zabierają miejsca pracy oraz nie integrują się z nowym otoczeniem. Stąd też wszelkie przejawy niewłaściwego zachowania obcokrajowców są nagłaśniane w mediach i służą zdyskredytowaniu otwartej polityki imigracyjnej.
Publikacja „Od Mickiewicza do Masłowskiej. Adaptacje filmowe literatury polskiej" ukazała się w serii „Literatura na ekranie", jako jej siódmy tom. Wcześniej opublikowano w niej antologie tekstów poświęcone filmowym przygodom literatury hiszpańskiej, angielskiej, amerykańskiej, czeskiej, włoskiej i japońskiej. Książka zawiera osiemnaście artykułów.
Wydaje się, że problematyka adaptacji filmowej jest dobrze rozpoznana w piśmiennictwie filmoznawczym polskim i obcym, jednak opracowań jej dotyczących nigdy nie jest za wiele. Proces dostosowywania oryginału literackiego do potrzeb filmowego medium nie ma bowiem stałego charakteru, może dokonywać się z różnym efektem oraz zagarnia wciąż nowe obszary i konteksty – medialne, historyczne, czy teoretyczne. Zagadka udanej adaptacji nieustannie przyciąga twórców filmowych. Niektórzy z nich właśnie poszukiwaniu przepisu na adaptacyjny sukces zawdzięczają reżyserskie spełnienie i stałe miejsce w annałach filmowej historii, a proces adaptowania dzieła literackiego na ekran, dokonujący się wciąż na nowo w wielu odsłonach, może mieć moc stwarzającą, odnawiającą, reinterpretującą – filmowy styl, kanon, czy gatunek.
Autorami publikacji są pracownicy naukowi Instytutu Prawa Prywatnego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Uniwersytetu Opolskiego. Oprócz dwóch głównych redaktorów (Piotr Stec i Mariusz Załucki) książkę tworzyło 13 innych autorów, z których każdy opracował przynajmniej jeden z łącznie osiemnastu rozdziałów.
Piotr Stec jest autorem wielu prac naukowych z zakresu prawa autorskiego, prawa ochrony dóbr kultury, prawa prywatnego oraz rozpraw z pogranicza różnych dziedzin prawa. Mariusz Załucki publikował natomiast w zakresie prawa spadkowego, prawa ochrony własności intelektualnej oraz prawa farmaceutycznego. Autorem koncepcji podręcznika jest Iga Bałos z Instytutu Prawa Prywatnego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.
Ważne dla życia społecznego wydarzenia skłaniają do okresowego formułowania refleksji na temat ich samych oraz wywołanych przez nie skutków. Recenzowana praca, która stanowi pokłosie zorganizowanej w 2009 roku przez Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego konferencji pt. „Polska po 20 latach wolności", jest przejawem tego typu zbiorowego namysłu nad dwoma dekadami przemian społecznych w naszym kraju. Jednak, jak zaznaczają redaktorzy tomu, nie jest jedynie pokonferencyjnym zbiorem tekstów, ponieważ wśród 30 opublikowanych w nim artykułów autorstwa pracowników i doktorantów Instytutu znalazły się także i takie, które napisano specjalnie do tego wydania. Zebrany w tomie materiał podzielono na sześć tematycznych części, z których dwie odnoszą się do instytucji (instytucje polityki, instytucje i systemy społeczne), jedna do wartości (przemiany struktur i wartości), a trzy do tożsamości (naród, gender, polityka pamięci). Taki podział zasadniczo odpowiada sformułowanemu we wstępie założeniu, „że dla socjologa najważniejsze są wzajemne związki między instytucjonalnymi, strukturalnymi i kulturowymi wymiarami transformującego się społeczeństwa" (s. 7).
Tytuł zbioru wskazuje na obszar badawczy, jakim jest polska pamięć kulturowa, a równocześnie na przyjętą wobec niego perspektywę feministyczną, pozwalającą skupić się na historii kobiet, ich aktywności społecznej, politycznej i artystycznej. Pojęcie „głosów kobiet", użyte przez redaktorki, można odnieść zarówno do ich praw obywatelskich, udziału w życiu publicznym, ale także do ich ekspresji w literaturze i innych dziedzinach sztuki. Wyrazem tej wieloznaczności jest trójdzielna konstrukcja książki. Pierwsza część prezentuje zagadnienia historyczne i teoretyczne, zaś dwie kolejne są analityczne – jedna poświęcona jest literaturze, a druga filmowi, teatrowi i studiom lingwistycznym. Jak zaznacza we wstępie Urszula Chowaniec, współredaktorka tomu obok Urszuli Philips, perspektywa feministyczna stanowi dla zebranych tekstów jedynie umowną ramę. Chowaniec określa typ badań, w którym mieszczą się kwestie społeczno-polityczne i kulturowe związane z kobietami – także te kontrowersyjne, pomijane bądź traktowane w pobieżny sposób. Konieczność ich przedyskutowania na nowo wydała się Chowaniec o tyle istotna, iż mimo intensywnych przemian po 1989 roku w Polsce, wiele kwestii genderowych, związanych z równością płci pozostało nierozstrzygniętych. Przygnębiająco wypada zwłaszcza przytoczone we wstępie zestawienie okresu 1989-2009 z dwudziestoleciem międzywojennym, gdy kobiety zyskały prawo do głosowania, edukacji, pracy zawodowej, co przełożyło się na ich aktywność, także intelektualną. Tymczasem po upadku komunizmu, mimo demokratyzacji systemu, „nowy porządek", jak ujęła to Maria Janion, był rodzaju męskiego.
Książka „Travelling concepts for the study of culture" jest ciekawa nie tylko ze względu na dwadzieścia zawartych w niej artykułów, omawiających różne pojęcia oraz ich zastosowanie w badaniach kultury i wędrówki między różnymi dyscyplinami i epokami. Warto się jej przyjrzeć także jako świadectwu problemów, z jakimi borykają się dyskursy naukowe funkcjonujące na styku kultur i języków. Większość autorów tekstów opublikowanych w „Travelling concepts…" wywodzi się mianowicie z niemieckiego kręgu kulturowego i językowego. W kilku wypadkach trudno ocenić to na podstawie notki biograficznej, gdyż są wśród nich osoby o bardzo mobilnych życiorysach naukowych. Niemniej, siedemnaścioro spośród dziewiętnaściorga autorów podaje niemiecką afiliację. Ponieważ teksty nie zawierają informacji o tłumaczach, należy wyjść z założenia, że przeważnie pisali oni w obcym języku, czyli angielskim. Właśnie takie publikacje, wydawane w międzynarodowych wydawnictwach i pisane w językach kongresowych, stawiane są od jakiegoś czasu za wzór polskim humanistom. W praktyce oznacza to, że wielu badaczy pisze w innym języku niż myśli lub daje swoje teksty do tłumaczenia. „Travelling concepts" pozwala przyjrzeć się takim działaniom i omówić związane z nimi problemy.