Refine
Document Type
- Review (75)
- Doctoral Thesis (11)
- Book (7)
- Article (1)
- Conference Proceeding (1)
- Periodical (1)
- Working Paper (1)
Language
- Polish (40)
- German (36)
- English (18)
- Multiple languages (2)
- Spanish (1)
Keywords
- EU (4)
- Achtsamkeitsbasierte Kognitive Therapie (1)
- Albanien (1)
- Beitritt (1)
- Betriebliches Gesundheitsmanagement (1)
- Bitcoin (1)
- Chronic low back pain clbp (1)
- Chronischer unterer Rückenschmerz CLBP (1)
- Crowdworking Digitalisierung Erwerbsarbeit (1)
- Customizing, Flexibilität, Enterprise-Resource-Planning, ERP, Cloud, SaaS, On-Demand (1)
Institute
Year of publication
- 2017 (97) (remove)
Collective review of Rune Ervik; Tord Skogedal Lindén (2013): Making Of Ageing Policy. Theory and Practice in Europe and Sarah Harper, Kate Hamblin (eds.) (2014): International Handbook on Ageing and Public Policy.
In 2013-2014, Edward Elgar published two interrelated books in the fields of social gerontology and public policy. Both books include domestic and cross-national case studies on selected topics that are important for ageing policy. The International Handbook on Ageing and Public Policy edited by Sarah Harper and Kate Hamblin focuses on a global approach towards demographic change. Meanwhile, The Making of Ageing Policy edited by Ervik Rune and Tord S. Lindén brings a closer look at issues, programs, and activities relevant to the ageing policy and its entities, especially in the countries of the European Union (EU) that are still seen as those that have been first to construct positive responses to the ageing population. Although, population ageing has slowed in Europe in recent years, globally it will have a substantial impact in the near future, mainly in Asian countries. Thus, it is necessary to create various programs that will allow societies and economies to adapt to new demographic conditions, among others, in the fields of the labour market, long-term care, social participation of older adults, provision of sustainable pensions for all, and health services.
Recenzja zbiorcza publikacji: Regina Grol, Saving the Tremors of Past Lives: A Cross-Generational Holocaust Memoir, 2014 oraz Suzanna Eibuszyc, Memory Is Our Home, 2015.
Wydane niedawno pozycje Memory Is Our Home (również po polsku jako Pamięć jest naszym domem) Suzanny Eibuszyc i Saving the Tremors of Past Lives Reginy Grol to wspomnienia pochodzących z Polski kobiet, jednak ich ciężar wyznaczają przede wszystkim wojenne losy ich matek. Matki przemawiają do nas zresztą własnymi słowami, ponieważ to ich zapiski stały się kanwą obu publikacji uzupełnionych i wydanych przez córki. Słowa klucze, którymi można by zatem opisać te podwójne wspomnienia to zarówno świadectwa z okresu Zagłady, jak również świadectwa drugiego pokolenia ocalałych. Otrzymujemy tu opis dramatycznych wydarzeń 6-letniego okresu wojny, ale także niezwykle cenny i poruszający wgląd w życie żydowskiej społeczności Polski przed wojną (którego więcej u Eibuszyc) i po niej (którego nieco więcej u Grol).
Rosnące zainteresowanie historią rodzinną, zgłębianiem przeszłości swoich przodków trwa co najmniej od lat 90. XX wieku. Jak wskazują niektórzy publicyści i badacze, w Stanach Zjednoczonych jest to hobby, którego popularność plasuje się na drugim miejscu, zaraz za uprawianiem ogródka [1]. W rzeczywistości nie jest to tylko hobby, ale element szerszego procesu, określanego jako „boom pamięci", „rewanż pamięci", albo „powrót pamięci", będącego próbą umacniania starych lub konstruowania nowych tożsamości w warunkach fundamentalnych przemian cywilizacyjnych.
Spätestens seit den 1990er Jahren kann man ein wachsendes Interesse für Familiengeschichte, für die Erforschung der Vergangenheit der eigenen Vorfahren beobachten. Einige Publizisten und Forscher verweisen darauf, dass dies in den USA ein Hobby ist, das auf der Beliebtheitsskala gleich hinter der Gartenarbeit rangiert. [1] In Wirklichkeit ist es nicht nur eine Freizeitbeschäftigung, sondern Teil eines breiteren Prozesses, bezeichnet auch als „Erinnerungsboom", „Rache der Erinnerung" oder „Rückkehr der Erinnerung" – ein Versuch, unter den Bedingungen fundamentaler zivilisatorischer Wandlungsprozesse alte Identitäten zu stärken oder neue zu konstruieren.
W recenzowanej pracy, stanowiącej skróconą wersję rozprawy doktorskiej, Sabine Jagodzinski podjęła się analizy strategii upamiętnienia wojen polsko-tureckich w sztukach plastycznych i kulturze dworskiej szlacheckiej Rzeczypospolitej. Jagodzinski deklaruje, że interesuje ją okres od XVI do XVIII w. (s. 8), w istocie jednak w swej analizie ogranicza się do wieku XVII i XVIII. Podstawę źródłową obok zabytków kultury materialnej (architektonicznych, malarskich, rzeźbiarskich, epigraficznych, militariów i innych) tworzą materiały rękopiśmienne: m. in. inwentarze i testamenty (autorka sięgnęła do zbiorów Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, penetrując Archiwum Radziwiłłów i Zbiór Czołowskich). Przyglądając się kulturze pamięci Jagodzinski postawiła pytanie o rolę konfliktów z południowo-wschodnim sąsiadem w procesie rozwoju szlacheckiej tożsamości. Jako obiekt swych badań autorka wybrała zamek i kolegiatę w Żółkwi, założonej w końcu XVI w. przez późniejszego hetmana wielkiego i kanclerza wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego, zwycięzcę wielu kampanii wojennych przeciw Rosji, Szwecji i Imperium Osmańskiemu.
Tomasz Kamusella jest z pewnością znany osobom zainteresowanym polityką językową i związkiem języka z ruchami nacjonalistycznymi w Europie Środkowej. Jego 1140-stonicowa monografia na ten temat, opublikowana w 2009 roku, wywołała pozytywny oddźwięk w środowisku naukowym. [1] Od tego czasu Kamusella jest aktywny w badaniach polityki językowej w tym regionie, skupiając się przede wszystkim na ruchach niepodległościowych języków mniejszościowych, szczególnie etnolektu śląskiego. [2] Ponadto publikacje Kamuselli pokazują jego głębokie zainteresowanie tym, jak są tworzone i rozpoznawane języki oficjalne. [3] Dlatego też nie zaskoczyła mnie jego kolejna książka Creating languages in Central Europe during the last millennium, ukazująca złożoność procesów, które doprowadziły do powstania tak wielu języków w regionie, który, choć mały w światowej skali, jest świadkiem bardzo zawiłej historii ludzkich migracji, przesunięć granic, zmian władzy, mieszania się grup etnicznych i rozprzestrzeniania się różnych religii. A skutkiem tego wszystkiego jest zetknięcie się dziesiątek odmian językowych z kilku rodzin językowych. [4] Stąd też, ta 100-stronicowa monografia jest z konieczności jedynie wprowadzeniem do tematu, zaproszeniem do zgłębienia się w językową historię regionu.
Tomasz Kamusella's name is definitely known to those interested in language politics and the relation of language to nationalist movements in Central Europe. His 1140-page monograph on that topic, published in 2009, gained positive resonance. [1] Since then he has been actively involved in research on language policy issues in that region with special attention to minority language independence movements, such as the Silesian variety in Poland. [2] Moreover, Kamusella's publications show his deep interest in how state-official languages are shaped and recognized. [3] Therefore, I was not surprised to find his monograph Creating languages in Central Europe during the last millenium which provides an overview of the rise of the multiplicity of languages in a region that might seem insignificant and small on the world scale, but which is a place of a highly convoluted history of population movements, border and power shifts, ethnic mixes and spreads of different religions; a place where dozens of language varieties from several language families meet. [4] Therefore, this 100-page monograph is by necessity only an introduction to the topic, an invitation to learn more about the linguistic history of the region.
Do states cause genocide, or does the absence of states? Yale historian Timothy Snyder argues in his book Black Earth: The Holocaust as History and Warning that we have misunderstood the Holocaust by focusing exclusively on the reach of the Nazi state, rather than on the conditions it created in the territories it occupied, which in turn enabled the mass murder of European Jews to take place.
Po wydaniu niemieckim (2007) i angielskim (2010) monografia Hansa-Jörga Rheinbergera doczekała się także przekładu polskiego, który opatrzony został tytułem „Epistemologia historyczna". Książka jest niejednorodnym chronologicznie zbiorem artykułów, które łączy wspólny motyw uprawomocnienia i ukonkretnienia refleksji epistemologicznej poprzez jej osadzenie w historii nauki.[1] Trawestując słowa Immanuela Kanta, stwierdzić można, że celem prac Rheinbergera jest wybudzenie czytelnika z dogmatycznej drzemki i uświadomienie mu wielorakości kontekstów kulturowych, w jakie uwikłana jest aspirująca do bycia krytyczną historia nauki.
Publikacja „The end and the beginning.The revolutions of 1989 and the resurgence of history" daje się interpretować jako kontynuacja nie tylko w zakresie zainteresowań badawczych rumuńskiego politologa i historyka komunizmu, związanego z University of Maryland, Vladimira Tismaneanu, lecz także jego projektów wydawniczych. (..) W ujęciu badacza problematyka rewolucji roku 1989, jej następstw i przyczyn, jawi się jako nie tylko niewyczerpana, lecz także wciąż inspirująca do dalszych i wielokontekstowych poszukiwań.
Im Fokus der transfer- und verflechtungsgeschichtlich angelegten Studie steht allem voran die Bedeutung der Europäizitätsdiskurse für die polnischen und ukrainischen Nationsbildungsprozesse im habsburgischen Kronland Galizien. Wöller skizziert die Entwicklung der galizischen Geschichtsschreibung im sogenannten „langen 19. Jahrhundert" und geht dabei der Frage nach, „auf welche Weise ‚Europa' von polnischen und ruthenischen Historikern in Galizien konstruiert wurde und wie es in den verschiedenen Geschichtsdarstellungen für nationale Ziele instrumentalisiert werden konnte". (S. 15) Wöllers Hauptziel ist es hierbei, „die unterschiedlichen Ausprägungen, Facetten und Anwendungsmöglichkeiten von ‚Europa' als einem komplexen narrativen Instrumentarium in der Geschichtsschreibung aufzuzeigen und dessen Ausmaß und Bedeutung für die Nationsbildung abzuschätzen" (S. 15). Zudem sollen „im Sinne einer histoire croisée thematische und diskursstrategische Überschneidungen, Parallelen und Disparitäten" (S. 15) zwischen den polnischen und westukrainisch-ruthenischen Narrativen offengelegt werden.
Europejskie inspiracje…, written by one of the best contemporary historians of chemistry in Poland Stefan Zamecki, is a first monograph dedicated to the work and life of Ignacy Fonberg (born on 20 January 1801 in Bielsk Podlaski, died in October 1891 in Kiev). Fonberg was a professor of chemistry at the University of Vilnius (1822–32), then at the Medico-Surgical Academy in that city (1832–40), and later at the St. Vladimir University of Kiev (1840-59). He was a student of one of the most eminent Polish naturalists in the first half of the 19th century, Jędrzej Śniadecki (1768-1838). Proliferous author in his youth, after moving to Kiev Fonberg published very little, devoting himself primarily to pedagogical and organizational work. In total, he authored around 35 publications.
The Present in the Past is a compilation of previously-published work by noted historian and political scientist, Robert Traba. It includes material from two earlier books published in Polish, Historia przestrzeń dialogu (2006) and Przeszłość w teraźniejszości. Polskie spory o historię na początku XXI wieku (2009), as well as two articles published in 2013. Although its contents are not new to Polish-speaking readers, the book introduces English-speaking audiences to the seminal works of a key contributor to Poland's "memory boom."
„Polska w niestabilnej gospodarce europejskiej i globalnej" jest książką przygotowaną przez jedno środowisko naukowe. Składa się ze wstępu i jedenastu rozdziałów, poświęconych różnym aspektom polityki gospodarczej i rozwoju. Autorzy problematyzują istotne zagadnienia z poznawczego i praktycznego punktu widzenia. Otrzymujemy więc analizy poświęcone zmianom gospodarczego układu sił na świecie, artykuł poświęcony relatywnemu wzrostowi pozycji Polski na tle państw Unii Europejskiej i świata, studia poświęcone polityce pieniężnej, gospodarczej i innowacyjnej w Polsce, jak również kwestiom finansowym i rynkowi pracy. Następnie przedłożone są dwie analizy poświęcone problemom firm w gospodarce europejskiej oraz zjawisku controllingu, który może być wykorzystany jako narzędzie zabezpieczające instytucje przed zjawiskami kryzysowymi. Dwa ostatnie teksty w tym tomie dotyczą sukcesów gospodarczych w wybranych państwach azjatyckich. Otrzymujemy więc liczne, niedługie, ale i przekrojowe opracowania na temat współcześnie dyskutowanych kwestii gospodarczych. Ta kompleksowość jest z pewnością zaletą książki, z drugiej jednak strony rozdziały są raczej luźno powiązane ze sobą. Publikację wieńczą streszczenia w języku polskim i angielskim.
W 2015 roku Muzeum Śląskie (Schlesisches Museum) w Görlitz przygotowało wystawę czasową „Kunst zur Kriegszeit 1914-1918: Künstler aus Schlesien zwischen Hurrapatriotismus und Friedenssehnsucht". Pokazano wtedy przeszło 200 dzieł śląskich artystów z okresu I wojny światowej, wiele z nich – po raz pierwszy. Efektem tej wystawy jest także obszerne, dwujęzyczne (niemiecko-polskie) i bogato ilustrowane wydawnictwo – znacznie więcej niż standardowy katalog muzealny. Książka „Kunst zur Kriegszeit / Sztuka czasu wojny" zarówno w warstwie dokumentacyjnej, jak i interpretacyjnej jest bowiem pracą godną pochwały.
Karski war derjenige, der die internationale Öffentlichkeit über die Gräueltaten und den Massenmord an den europäischen und polnischen Juden informierte. Vom Yad Vashem wurde Karski später als Gerechter unter den Völkern ausgezeichnet. Wie Abertausende von polnischen Intellektuellen ging auch Karski nach dem Zweiten Weltkrieg ins amerikanische Exil. Er wurde an der Georgetown University promoviert und lehrte dann etwa vierzig Jahre lang an der School of Foreign Service. Seine Forschung zur europäischen und polnischen Diplomatie beruhte nicht nur auf Archivstudien, unter anderem auch im kommunistischen Polen, das er in den 1970er Jahren besuchen konnte, sondern auch auf dokumentierten Erinnerungen sowie persönlich geführten Gesprächen mit hochrangigen polnischen Politikern und Geheimdienstlern, die sich nach 1945 ins westliche Exil gerettet hatten. Darüber hinaus schöpfte Karski aus seiner eigenen Erfahrung als Diplomat sowie aus den Erfahrungen von Zeitzeugen des Zweiten Weltkrieges. Seine Monographie The Great Powers and Poland, 1919-1945 erschien erstmals 1985 bei University Press of America (Lanham, MD). Fast dreißig Jahre später gab Rowman&Littlefield die Jubiläumsausgabe der Monographie unter dem Titel "The Great Powers and Poland. From Versailles to Yalta" heraus. Der Autor widmete die Monographie seinem Kollegen Peter F. Krogh.
Die vorliegende Studie stützt sich auf eine 2013 durchgeführte repräsentative Umfrage mit 2.361 Polinnen und Polen. Inspiriert von einer 1997 und 2012 in Nordeuropa durchgeführten Untersuchung, beziehen sich die meisten Fragen auf die Essmuster des Vortages (S. 233). Trotz des Wissens um mangelnde Vergleichbarkeit wurden vom Team um Domański aus dem Institut für Philosophie und Soziologie der Polnischen Akademie der Wissenschaften in Warschau Kontrollfragen nach den üblichen Essgewohnheiten hinzugefügt (235f.) und einige Aspekte der polnischen Lebenswirklichkeit angepasst.
Książka Iris Bauer Schreiben über den Holocaust. Zur literarischen Kommunikation in Marian Pankowskis Erzählung „Nie ma Żydówki" (Pisarstwo o Holokauście. O komunikacji literackiej w opowiadaniuMariana Pankowskiego „Nie ma Żydówki"[1]) została wydana w ramach serii Literatur und Kultur im mittleren und östlichen Europa (Literatura i kultura w Europie środkowej i wschodniej). Jej autorka jest pracownikiem naukowym Centrum Badawczego Historii i Kultury Krajów Europy Środkowo-Wschodniej przy uniwersytecie w Lipsku, gdzie zajmuje się współczesną literaturą polską podejmującą tematykę żydowską oraz problematykę Holokaustu. Zrozumiałe jest więc zainteresowanie twórczością Mariana Pankowskiego, byłego więźnia obozów niemieckich i męża ocalałej z zagłady Żydówki, autora m.in. głośnych powieści Matuga idzie, Z Auszwicu do Belsen, czy dramatów Teatrowanie nad świętym barszczem i Podróż rodziców mej żony do Treblinki.
Es ist der Berner Historiker Stefan Guth, der sich in seiner Dissertationsschrift der schwierigen Aufgabe stellte, die wechselhafte Beziehungsgeschichte beider nationaler Historiographien über Generationsgrenzen und die tiefgreifenden politischen Zäsuren des letzten Jahrhunderts hinweg zu synthetisieren. Die mit dem Klaus-Mehnert-Preis der DGO ausgezeichnete Arbeit lässt kaum Raum für wesentliche inhaltliche Kritik. Der Autor hat vielfältige Quellen wissenschaftlicher Institutionen, aber auch die Überlieferung von Ministerien und anderen regierungsamtlichen Stellen herangezogen, die zum Teil bislang kaum genutzt wurden. Guth kommt mit seiner Arbeit vor allem das Verdienst zu, eine erste Gesamtdarstellung des „deutsch-polnischen Historikerdialogs" vorgelegt zu haben, die von der Zwischenkriegszeit bis in die 1970er Jahre (bzw. im Falle der DDR bis in die 1980er Jahre) reicht. Dabei analysiert er die historiographischen Entwicklungen beiderseits der Oder in ihren jeweils eigenen inneren Dynamiken, arbeitet deren Spiegelung in den jeweils konkurrierenden Narrativen im Nachbarland heraus und zeichnet schließlich den Weg zu einer konstruktiveren Diskussionskultur im deutsch-polnischen Historikermilieu sachlich und kenntnisreich nach.
This substantial anthology of eleven twenty-first-century Polish dramas and texts for the stage in excellent English translation emerged from transatlantic collaboration between Polish writers, translators, theatre experts and practitioners. Nine of the fine, flowing translations are by Artur Zapałowski, who deserves star billing rather than being listed equally prominently in the cast of translators alongside Benjamin Paloff (translator of Magda Fertacz's Trash Story) and Wojciech Ziemilski, who interpreted his own one-man performance Small Narration. Joanna Klass' preface and the introduction by Polish academics Joanna Krakowska and Krystyna Duniec offer largely insightful contextualization of the diverse yet balanced selection of works. A 45-minute DVD contains excerpts from Polish productions of five works.
Eduard Mühle brachte 2015 eine umfassende Biografie der Stadt Breslaus heraus. Er verfasste seine Darstellung der tausendjährigen Breslauer Geschichte strukturiert und klar. In jedem der zehn Kapitel (mit Ausnahme des letzten) werden ein Gebäude aus historischer und architektur-geschichtlicher Perspektive sowie die Biographie einer Person als "Repräsentanten" für die jeweilige Zeit vorgestellt, charakterisiert und in die Gegebenheiten der Epoche eingebettet. Mit diesem gelungenen Stilmittel stellt Mühle die Entwicklungen in der Stadt Breslau bis zum heutigen Jahrzehnt dar, wobei er den Anspruch auf Vollständigkeit schon im Vorwort entkräftet.
Die deutsche Historiographie verfügt über zahlreiche Studien zu Konzentrationslagern. Gut erforscht sind sowohl das Gesamtsystem der NS-Lager als auch die einzelnen KZ. Betrachtet man die Monographien zu einzelnen Lagern, so richtet sich der wissenschaftliche Blick auf die größten Verfolgungs- und Tötungsstätten, wie z.B. auf Dachau, Sachsenhausen und Auschwitz. Schrittweise wurde diese Perspektive auf die Erforschung der KZ-Außenlager erweitert. Die Fokussierung der Forscher auf die Konzentrationslager führte dazu, dass eine ganze Reihe von anderen Orten des NS-Terrors fast unberücksichtigt blieb. Durch die mangelnde Forschung, aber auch wegen des geringen öffentlichen Interesses, verwandelten sich diese Orte in „vergessene Orte". Heutzutage wissen wir m.E. viel zu wenig über die Arbeitserziehungslager, Zwangsarbeiterlager, Straflager, Gefängnisse und Zuchthäuser. Das KZ und Zuchthaus Sonnenburg gehörte zweifelsohne zu diesen „vergessenen Orten". Nur dank mehrerer zivilgesellschaftlicher Initiativen, die in den letzten Jahren in transnationaler Zusammenarbeit erfolgten, konnte die Geschichte von Sonnenburg wieder ans Licht gebracht werden. Das Buch von Hans Coppi (Historiker) und Kamil Majchrzak (Jurist) „Das Konzentrationslager und Zuchthaus Sonnenburg" aus dem Jahre 2015 geht auf eine dieser Initiativen „von unten" zurück und erörtert mehrere bisher unerforschte Aspekte dieses Ortes.
Dla praktyków i badaczy współpracy transgranicznej ważne są zatem wszelkie źródła informacji pozwalające na porównanie rozwiązań stosowanych w różnych częściach Unii. Takim kompendium jest publikacja dr. Tomasza Studzienieckiego, w której dokonuje on analizy przedmiotowej, finansowej, organizacyjnej i prawnej ugrupowań powstałych przed 2014 r.
Yoav Peled's book brings again into international academia an almost forgotten concept of ethnic democracy. After a theoretical introduction reviewing the concept, Peled examines if ethnic democracy could be found in three cases: Northern Ireland (co-authored by Natalie Kosoi), interwar Poland, and Israel. He uses the case studies also "to offer a critical reexamination of the conditions for the consolidation and stability of ethnic democracy" (p. 1).
Włodzimierz Nowak, polnischer Journalist und Publizist, beschreibt in seinem Buch die Nüchternheit der Dinge im polnischen Alltagsleben. Ursprünglich veröffentlicht in Form von einzelnen Reportagen in der Tageszeitung Gazeta Wyborcza sowie in dazugehörigen Beilagen und Magazinen, findet sich in diesem Buch eine gewaltige Dichte an Anekdoten aus der Alltagsgeschichte in Polen. Die 19 Beiträge bestechen durch ihre individuelle Qualität sowie ihre sprachlichen Aussagekraft und verdeutlichen, gespickt mit einer Fülle an Informationen, die detailreiche Recherchearbeit Nowaks. Die Artikel widmen sich dabei Themen, die in der polnischen Gesellschaft eine starke Präsenz haben. Auseinandersetzungen mit Schwerpunkten wie Inklusion, Frauenbilder, berufliche Perspektiven, Polen in der Europäischen Union oder auch Kriminalität werden in Nowaks Buch beispielhaft erörtert. Der Autor vermeidet es dabei – bewusst oder unbewusst – die (bekannten) Geschichten aus den großen polnischen Metropolen zu beleuchten und versucht stattdessen, in seinen Beiträgen die Bevölkerung aus den polnischen Kleinstädten und alle diejenigen sprechen zu lassen, die sonst kaum gehört werden.
While much has been written about the politics of history in Poland and in the USSR, in his meticulously researched book Jan Szumski is the first to explore at length how the Soviets controlled and contested Polish history-writing in the two decades after the war.Few historians have ever disputed that the Soviet authorities closely monitored and even shaped the politics of history broadly understood throughout its East European empire.But Szumski, a researcher at the Institute of the History of Science of the Polish Academy of Sciences, contributes to the field by tracing the minute details of the this key aspect of Soviet-Polish cultural relations.
Malte Rolf jest od 2012 roku profesorem historii Europy Środkowo-Wschodniej na Uniwersytecie Ottona Friedricha w Bambergu. Tego samego roku uzyskał habilitację na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie na podstawie rozprawy będącej przedmiotem niniejszej recenzji. (...) Zgodnie z założeniem „podejścia sytuacyjnego", w przeciwieństwie do Zernacka, który programem swych badań objął ponadtysiącletnią historię stosunków polsko-rosyjskich, Rolf ogranicza się do okresu od upadku powstania styczniowego do wybuchu I wojny światowej, uznając (podobnie jak Kappeler) klęskę kolejnego, trzeciego już (wliczając powstanie kościuszkowskie) zrywu narodowego lat 1863-1864 za punkt zwrotny, moment zasadniczej zmiany w polityce imperialnej wielonarodowościowej Rosji nie tylko wobec Królestwa Polskiego, ale i innych, wchodzących w skład monarchii części.
Książki takie jak ta zdarzają się rzadko, a w dziedzinie niemieckojęzycznej polonistyki monografia Matthiasa Freisego „Czesław Miłosz und die Geschichtlichkeit der Kultur" jest już raczej wyjątkiem. Rzadkością są dzisiaj w ogóle prace poświęcone jednemu autorowi; w tym wypadku mamy jednak dodatkowo do czynienia z monografią jednego z najwybitniejszych poetów XX wieku, który w Niemczech jest tyleż uznany, co zapoznany. Jak pisze Freise, poezja Miłosza wydaje się niemieckiemu czytelnikowi „zbyt metafizyczna" i „zbyt dziejowa w czasach, które same uważają się za posthistoryczne" (s. 9). A jednak, jak twierdzi autor, Miłosz jako poeta „pytań wypartych" staje się również w Niemczech coraz bardziej aktualny, a monografia niemieckiego uczonego niewątpliwie przyczynia się do nowej i pogłębionej recepcji jego dzieła w niemieckim obszarze językowym.
Dieses Buch ist voller Zahlen, Tabellen und Statistiken, aber dennoch kommt es keineswegs sine ira et studio (dt. ohne Zorn und Eifer) daher. Ganz im Gegenteil: Den Autoren geht es nach eigenem Bekunden um nichts weniger, als die „Pflicht unserer Generation" zu erfüllen und die Lebensleistung jener 1,7 Millionen Menschen zu würdigen, die oftmals jahrzehntelang in volkspolnischen Industriebetrieben arbeiteten, bevor sie ihren Arbeitsplatz im Zuge der radikalen Systemtransformation nach 1989 verloren (S. 14). Über die konkreten Arbeitsbedingungen und Lebenswelten der Industriearbeiterschaft im polnischen Staatssozialismus erfährt man freilich kaum etwas; vielmehr hat sich das Autorenkollektiv eine statistische Erfassung aller größeren Industriebetriebe mit mehr als 100 Mitarbeitern zum Ziel gesetzt, die in der Volksrepublik aufgebaut und nach 1989 „liquidiert", also abgewickelt wurden.
Ludwik Fleck, lekarz mikrobiolog, teoretyk medycyny i twórca oryginalnej koncepcji epistemologicznej opisującej zjawisko kształtowania się faktu naukowego pozostawał przez długi czas niemal niezauważony. Najważniejsza, podsumowująca i ostatecznie formułująca model metodologiczny oraz teoriopoznawczy monografia Entstehung und Entwicklung einer wissenschaftlichen Tatsache. (...) Recenzowana książka jest w pewnym sensie tej dyskusji podsumowaniem, a za razem próbą stworzenia nowego, szerszego niż dotąd spojrzenia na konsekwencje jakie z sobą niosą propozycje metodologiczne i teoriopoznawcze Flecka. Nie ulega bowiem wątpliwości, że spuścizna Flecka była i nadal jest rozpatrywana z pozycji różnych strategii badawczych, co niejednokrotnie prowadzi do dużych rozbieżności interpretacyjnych. Dodatkowym problemem, na co zwraca uwagę we wstępie Bożena Płonka-Syroka, jest brak spójności semantycznej w kolejnych edycjach tekstów dokonywanych w językach polskim, niemieckim i angielskim.
Jak kształtują się relacje wolnych mediów i wolnych partii w krajach, które do ostatniej dekady XX wieku funkcjonowały w realiach reżimu komunistycznego? Badanie tych relacji i pokazywanie wielości dróg i rozwiązań, które ukształtowały się w tym obszarze świata współcześnie, nadal rozpala badawczą ciekawość naukowców. Książka Pétera Bajomi-Lázára Party Colonisation of the Media in Central and Eastern Europe jest pokłosiem właśnie takiej badawczej chęci poznania i usystematyzowania przesłanek i procesów, które obserwujemy we współczesnych mediach. Bazuje na wynikach projektu naukowego „Media i demokracja w krajach Europy Środkowej i Wschodniej", w który swój wkład mieli badacze z krajów tego obszaru Europy. Wszystkich ich Autor wymienił na pierwszych stronicach książki.
Mogłoby się wydawać, że o polskich Ziemiach Zachodnich napisano już wszystko lub niemal wszystko. Wszak tematyka ta była i jest dość popularna wśród badaczy dziejów najnowszych, nie wspominając już o pracownikach instytucji dedykowanych tylko temu zagadnieniu: Instytutowi Zachodniemu, Ośrodkowi Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego czy ostatnio także wrocławskiemu Ośrodkowi „Pamięć i Przyszłość". Beata Halicka, autorka „Polskiego Dzikiego Zachodu" pokazała, że jest jeszcze sporo do powiedzenia. W swojej książce podejmującej temat migracji i osadnictwa na terenach pozyskanych przez państwo polskie w 1945 r., wprowadza nie tylko nowe spojrzenie, ale również udanie „odświeża" dyskurs.
Sport, tak jak każda dziedzina aktywności biznesowej w XXI wieku, podlega dynamicznym zmianom. Głównymi czynnikami mającymi wpływ na jego kondycję są następujące procesy: profesjonalizacja (uzawodowienie sportowców), komercjalizacja (widowiska sportowe jako produkt generujący coraz większe dochody), medializacja (udostępnianie relacji z wydarzeń sportowych poprzez masowe środki przekazu) oraz internacjonalizacja (coraz bardziej swobodny przepływ zawodników i szkoleniowców w kontekście zatrudnienia). W literaturze przedmiotu istnieje relatywnie mało opracowań na temat organizacji zawodowych klubów sportowych w Polsce, co jest zadziwiające, gdy wziąć pod uwagę fakt dużej dynamiki przemian od początku transformacji systemowej, jakie wciąż zachodzą w zarządzaniu strategicznym w polskich klubach. Lukę w powyższej dziedzinie skutecznie wypełnia praca Zbigniewa Pawlaka oraz Andrzeja Smolenia, która przedstawia szeroką panoramę strategii zarządzania, wdrażanych przez właścicieli polskich klubów. Skala przedsięwzięcia jest ogromna. Autorzy postawili aż 39 pytań badawczych oraz 11 hipotez, dlatego książkę należy czytać jak kompendium wiedzy i „swoistą encyklopedię". Coś interesującego znajdzie tu dla siebie zarówno menedżer sportu, jak i prawnik, ekonomista, marketingowiec, działacz, samorządowiec czy pracownik działu zarządzania zasobami ludzkimi.
Publikacja „Zwierzęta, gender i kultura. Perspektywa ekologiczna, etyczna i krytyczna" pod redakcją Anny Barcz i Magdaleny Dąbrowskiej już przez sam swój tytuł obiecuje ciekawą, być może dla niektórych zaskakującą, przygodę intelektualną. Książka jest wynikiem doświadczeń dydaktycznych redaktorek a także – przynajmniej niektórych – współautorek/współautorów tomu i ma zgodnie z ich intencją służyć jako pomoc w pracy naukowej i dydaktycznej w obszarze tzw. studiów nad zwierzętami (ang. animal studies).
In 2015, the Difin Press, a Warsaw-headquartered Polish publishing house specialising in security studies literature, published Andrzej Wawrzusiszyn's "Bezpieczeństwo, Strategia, System. Teoria i praktyka w zarysie" (in English: "Security, Strategy, System: An Introduction to Theory and Practice") – a study concerning the theory and empirics of security in distinct systemic and strategy-making contexts. The publication reveals both crucial aspects of Poland's national security and emerging facets of Polish academia. Incorporating security studies into Polish social sciences in a systemic manner has turned out to be more problematic than many had hoped. Except for some outstanding – but still alone-standing – contributions to the field by Waldemar Kitler, Piotr Sienkiewicz, Janusz Płaczek or Ryszard Zięba and the current author, Polish security studies is still an emerging area of scientific endeavour in Poland.
Recenzowana monografia pod redakcją Andrzeja Dorosza to zbiór tekstów opisujących wybrane sektory gospodarki czy obszary działalności na tle globalnego kryzysu finansowego. (...) W tym sensie recenzowana monografia zwiększa zakres wiedzy na temat oddziaływania globalnego kryzysu finansowego na działalność wybranych sfer gospodarki z sektora prywatnego i publicznego, a także na styku tych sektorów (partnerstwo publiczno-prywatne). Zasięg geograficzny przestawionych problemów dotyczy skali światowej (globalnej) (analiza roli Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) i specjalnych praw ciągnienia (SDR; ang. Special Drawing Rights) w kryzysie), międzynarodowej (strefa euro), ogólnopolskiej lub lokalnej. Podjęcie problematyki monografii należy uznać za trafne. Ujęcie problemu globalnego kryzysu finansowego z różnych perspektyw geograficznych należy również ocenić pozytywnie, ponieważ pozwala przejść od ogółu do szczegółu, od nakreślenia tła kryzysu w postaci jego przyczyn, mechanizmu i przebiegu, aż po wpływ na sektor publiczny, w tym finanse publiczne i sektor prywatny, przedsiębiorstwa i lokalną aktywność gospodarczą.
Książka pod redakcją Stephana Scholza, Maren Röger i Billa Nivena jest imponującym przeglądem różnych form upamiętnienia ucieczki i wypędzenia w niemieckiej kulturze powojennej – w RFN, NRD i po zjednoczeniu. Zawiera 35 tekstów, napisanych wedle analogicznego schematu i omawiających najróżniejsze zjawiska związane ze zbiorową pamięcią o wysiedleniach – począwszy od lokalnych praktyk, przywiązanych do konkretnych miejsc i osób, a skończywszy na elementach kultury masowej. Są więc teksty o ustnych opowieściach, nazwach ulic, pomnikach, mapach, muzyce, jubileuszach, radiu, prasie lokalnej i ponadregionalnej, filmie, internecie itd. W języku polskim trudno znaleźć określenie na formę Handbucha, który jest znacznie bardziej rozbudowany niż encyklopedie i leksykony, wyjaśnia zjawiska dogłębniej i operuje większą liczbą przykładów, ale też jest nieporównanie bardziej spójny, konsekwentny i kompletny niż „zwyczajne" tomy zbiorowe.
Procesom tym poświęcona została książka opublikowana w 2013 roku pt. „New Democracies in Crisis? A Comparative Constitutional Study of the Czech Republic, Hungary, Poland, Romania and Slovakia". W liczącej 200 stron monografii, która obejmuje siedem części (rozbudowany wstęp, 5 merytorycznych rozdziałów oraz obszerne wnioski), autor podejmuje próbę krytycznej analizy procesów politycznych toczących się od 1989 roku w tzw. nowych demokracjach Europy Środkowej.
Na rynku wydawniczym możemy znaleźć liczne publikacje dotyczące stanu i perspektyw polskiej polityki zagranicznej po wejściu do NATO i Unii Europejskiej [1]. Artykuły na ten temat występują też w pracach podsumowujących naszą obecność w strukturach euroatlantyckich [2]. Niniejsza publikacja wpisuje się w ten swoisty podsumowujący nurt w polskim piśmiennictwie. Jak zaznaczono we wstępie, jest ona rezultatem badań statutowych realizowanych w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego oraz konferencji naukowej zorganizowanej w 2009 roku przez Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych wspomnianej uczelni. Tym samym trudno się dziwić, iż ma ona wszystkie zalety (specjalizacja autorów) i wady (zróżnicowany poziom i forma) monografii wieloautorskiej.
Niezbyt obfity zasób polskojęzycznych tekstów z zakresu studiów nad zwierzętami został wzbogacony o tłumaczenie obfitego tomu autorstwa Erica Barataya, francuskiego historyka i eseisty.
Éric Baratay w „Zwierzęcym punkcie widzenia" stara się uchwycić tytułowy punkt widzenia zwierząt i opowiedzieć historię z ich perspektywy. Dla czytelników zaznajomionych z animal studies nie jest to zapewne zaskakujący zabieg, ale dla wszystkich pozostałych może być tak zaskoczeniem jak i ciekawą intelektualną przygodą. Jednak czy jedynie o intelektualne ćwiczenie tu chodzi? Książka boleśnie uświadamia nie zawsze chlubną rolę człowieka w relacji z innymi zwierzętami, by wymienić tylko okrucieństwo czy masowe uśmiercanie. Zapewne nie tylko pełen empatii czytelnik może zostać porażony ogromem cierpienia, jakiego z woli człowieka doświadczały i doświadczają zwierzęta. Historia z uwzględnieniem zwierzęcego punktu widzenia to bowiem historia niewyobrażalnego cierpienia dlatego wzajemne współistnienie świata ludzkiego i zwierzęcego wymaga gruntownego przemyślenia. I to ta inna możliwa przyszłość wydaje się ostatecznym celem na nowo opowiedzianej historii.
Die Situation der nationalen Minderheiten Polens in der Zweiten Republik sowie speziell der ukrainischen Minderheit gehört zu den recht gut erforschten Themen. [1] Katarzyna Hibel widmet sich in ihrer Monographie einem besonderen Bereich der polnisch-ukrainischen Beziehungen im Galizien der Zwischenkriegszeit: der Sprachpolitik und speziell der Benennungs- und Namenpolitik. Die Publikation ist im Rahmen des vom österreichischen FWF geförderten Forschungsprojekts Tausend Jahre ukrainische Sprachgeschichte in Galizien [2] an der Universität Wien entstanden.
Hibels Buch hebt sich von Überblicksdarstellungen zur Minderheiten- oder Sprachpolitik gegenüber den Ukrainern im Polen der Zwischenkriegszeit vor allem durch ihre eigenständige Konzeption und eine größere Detailtiefe ab.
Celem omawianej książki jest spojrzenie z perspektywy mikro – regionalnej oraz makro – międzynarodowej na przemiany tożsamości dwóch mniejszości zamieszkujących obszar Autonomicznego Województwa Śląskiego w okresie dwudziestolecia międzywojennego: Ślązaków i Żydów. Tożsamość zbiorowa tych mniejszości w ujęciu autorki jest dynamiczna – podlega zmianom wraz ze zmianą sytuacji społecznej, politycznej, kulturowej i ekonomicznej przedstawicieli mniejszości oraz wspólnot jako takich. Głównym przedmiotem omawianej książki jest wpływ polonizacji podejmowanej głównie przez przedstawicieli władzy państwowej, w tym poszczególnych jej przejawów w zakresie edukacji, na badane mniejszości oraz reakcje mniejszości na działania władz. Proces ten jest jednak ujęty z szerokiej perspektywy obejmującej sytuację międzynarodową, sytuację w Polsce oraz na Polskim Górnym Śląsku jako takim.
Omawiana książka jest pracą zbiorową i tytularnie dotyczy problematyki rozwoju społecznego w Europie Wschodniej w XIX i XX wieku. Publikacja grupuje teksty historyków, socjologów, antropologów w czterech częściach. Pierwsza część zatytułowana jest „Historia idei" i zawiera prace poświęcone idei narodowej w różnych interpretacjach. Część druga „Strategie bez państwa" obejmuje teksty na temat różnych aspektów funkcjonowania ludności wschodnioeuropejskiej poza państwem narodowym. Część trzecia o nazwie „Pamięć i stereotyp" portretuje życie różnych warstw społecznych w Europie Środkowej w XIX i XX wieku. Ostatnia część „Miasta" prezentuje analizy znaczenia miast w Europie Środkowo-Wschodniej.
The main goal of this book is to create a general theory of approaches in various countries how to cope with demographic change. It focuses on the search for innovative responses to population "shrinkage" and the consequences of population ageing in two neighbouring countries: Germany and Poland.
The comparison of Germany and Poland aims at showing in detail the distinctive ways in which both countries have tried to resolve problems posed by demographic change, such as fiscal capacity and unemployment rates, in particular in education and local government. While Germany is usually seen as a corporatist welfare state (characterized by, for example, social insurance based on contributions paid over the years and adjusted to individual income), Poland is regarded as a welfare state "in transition" (which is still developing a unique model of social policy as initiated after 1989)
Einhundert Jahre nachdem die polnische Hauptstadt im August 1915 Verwaltungssitz und Namensgeberin des Generalgouvernements Warschau wurde, legt Marta Polsakiewicz eine kompakte und gut lesbare Studie zur Geschichte Warschaus über den gesamten Zeitraum des Ersten Weltkriegs vor. Begrüßenswert ist die Arbeit, die aus einer Dissertation an der Europa-Universität Viadrina hervorging, schon deshalb, weil Untersuchungen zu Besatzungspraktiken in urbanen Zentren Ostmitteleuropas Ausnahmeerscheinungen sind.
Pięć lat po premierze anglojęzycznego oryginału „Women, Communism and Industrialization in Postwar Poland" nakładem wydawnictwa WAB ukazało się jego tłumaczenie na język polski w przekładzie Marii Jaszczurowskiej. W 2016 r. książka Małgorzaty Fidelis znalazła się wśród dziesięciu tytułów, nominowanych do Nagrody Historycznej im. K. Moczarskiego za 2016 r. Jest jedną z trzech książek na tej liście, które są tłumaczeniami publikacji dotyczących wojennej lub bezpośrednio powojennej historii Polski. (Dwa pozostałe to: „Czarna ziemia. Holocaust jako ostrzeżenie", Timothy Snyder, przeł. Bartłomiej Pietrzyk, Znak, Kraków i „Budowanie Polski Ludowej. Robotnicy a komuniści 1945–1950", Padraic Kenney, przeł. Anna Dzierzgowska, W.A.B., Warszawa.). Po intensywnie komentowanych pracach Marcina Zaremby i Andrzeja Ledera to kolejny dowód na niegasnące zainteresowanie rynku książkowego w Polsce publikacjami o początkowym okresie PRL. Jak umiejscowić w tym kontekście publikację Małgorzaty Fidelis?
Bartek Pytlas' book is a revised version of his dissertation, which he defended at the European University Viadrina in 2014. His PhD supervisor was Michael Minkenberg, who is one of the most well respected researchers of radical right parties in Europe and the United States. [1] The book is also part of the Routledge Studies in Extremism and Democracy series. [2] Pytlas' work gives us a broad view of radical right parties in Central and Eastern Europe (CEE) with respect to two areas. The first is an analysis of in-party competition narratives between the radical right and their mainstream competitors, which helps explain why mainstream political parties of that region adopt radical right ideologies much more easily than in Western Europe (pp. 3, 73). This analysis adds a lot of new information about the radicalisation of political discourse in CEE countries. The second area focuses on an analytical method that is popular among social scientists, a framing approach using computer-assisted qualitative data analysis software (CAQDAS) (p. 71). [3] However, this method is rarely applied in common studies on radical right parties, especially within CEE countries, thus distinguishing Pytlas' research efforts.
Connolly stawia ciekawą hipotezę: porządek społeczny danego kraju jest pochodną kształtu jego gospodarki, przy czym kluczowe znaczenie mają więzi międzynarodowe i struktura eksportu. Jej weryfikacji mają posłużyć losy państw byłego Bloku Wschodniego – od Azerbejdżanu przez Bułgarię po Czechy. Można pomyśleć, że jest to wariant marksistowskich analiz związków między bazą a nadbudową, lecz nic bardziej mylnego. Książce daleko do myśli Marksa zarówno w podejściu, jak i rozmachu analiz. Niemniej monografia Connolly'ego sprawnie wpisuje się w debatę na temat konsekwencji transformacji ustrojowych w regionie. Debatę pozbawioną już mrzonek o „konwergencji", jakie często pojawiały się we wcześniejszych tranzytologicznych wypowiedziach. Zamiast tego otrzymujemy trzeźwą i pozbawioną wymiaru normatywnego analizę tego, jak potoczyły się historie państw Europy Wschodniej i Azji Środkowej po rozpadzie ZSRR.
In ihrer Dissertation, die 2015 als Teil der Reihe Religiöse Kulturen im Europa der Neuzeit im Verlag Vandenhoeck & Ruprecht publiziert wurde, beschäftigt sich die Autorin mit der Thematik städtischer Funeralkultur und dem Modernitätsdiskurs im Bereich Hygienik respektive Friedhofreformen am Beispiel Krakaus. Ausgangspunkt der Studie ist das 19. Jahrhundert mit seiner „Professionalisierung, Rationalisierung, Funktionalisierung, Medikalisierung, Politisierung und Emotionalisierung – der sich verändernde Umgang mit dem Tod erscheint als ein ambivalenter und modernitätsspezifischer Prozess, der den Tod als ein eigentliches Kernthema der Religionsgemeinschaften anderen Orientierungen unterordnet. Mehr noch: Religionsgemeinschaften mussten einen Teil ihrer bisherigen exklusiven Kompetenz über das Bestattungswesen an Behörden und staatliche Stellen abtreten" (S. 14). Ausgehend von der Fragestellung, wie Religionsgemeinschaften auf diese Kompetenzverluste reagierten und sich die Dynamik zwischen religiösen und säkularen Akteuren entwickelte (S. 15), untersucht die vorliegende Arbeit die Veränderungen im Krakauer Friedhofs- und Bestattungswesen des 19. Jahrhundert in zehn Kapiteln. Krogner-Kornalik begründet diesen Schritt mit einer Zäsur im Bestattungswesen und einer steigenden Anzahl von Konflikten innerhalb unterschiedlicher Religionsgruppen (S. 27). Sie nutzt für ihre Studie einen mikrohistorischen Ansatz, der im Wesentlichen auf der Auswertung öffentlicher Quellen beruht. Dazu wurden Verordnungen zur Regulierung des Bestattungswesens, öffentliche Korrespondenzen sowie Verordnungsbücher in den Staats- und Nationalarchiven in Krakau und Wien herangezogen. Weiterhin fanden auch lokale, katholische und nicht polnischsprachige Periodika sowie Dokumente regionaler Kirchengemeinden Eingang in die vorliegende Studie.
Należy rozpocząć od tego, że niewątpliwą zaletą Criminality and Criminal Justice in Contemporary Poland jest powiązanie badań kryminologicznych dotyczących zjawiska przestępczości z analizą przemian społecznych zachodzących w Polsce (w zasadzie na przestrzeni całego XX wieku) i aktualnego stanu rzeczy jako konsekwencji tych przemian. Autorzy ujawniają zamiar spojrzenia na problematykę zjawiska przestępczości z perspektywy socjopolitycznej, z wyraźnym akcentem na badania socjologiczne. Jest to perspektywa bardzo ogólna i wieloaspektowa, a przy tak szerokim ujęciu nie jest najpewniej możliwe wyczerpanie tematu in genere. Trzeba jednak zaznaczyć, że większość istotnych wątków zostało w dziele poruszonych. Natomiast te, które wybrano zostały przedstawione w sposób wystarczający do tego, by mieć możliwie pełny obraz omawianego w opracowaniu problemu czy zjawiska. W tym sensie monografia ta jest wartościowa poznawczo.