Refine
Document Type
- Review (156)
- Part of a Book (15)
- Conference Proceeding (1)
Language
- Polish (172) (remove)
Keywords
Institute
Publikacja ukazuje się w ramach polsko-niemieckiego projektu "Morze - Pomorze - Pogranicze jako miesjce dialogu polsko-niemieckiego. Cross-border Network for Scientific Cooperation and Historical Education on the Baltic Sea and the Oder Region" oraz dokumentuje konferencję "Zmarginalizowane dziedzictwo kulturowe i perspektywy rozwoju kultury regionalnej", która odbyła się w ramach tego samego projektu w dniach 7 - 8 lipca 2022 roku w Collegium Polonicum w Słubicach. Projekt został współfinansowany przez Unię Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).
Johannes Venjakob w swojej pracy doktorskiej analizuje możliwy rozwój polskiego sektora energetycznego do roku 2050. Szczególną uwagę poświęca Odnawialnym Źródłom Energii (OZE). W swojej analizie autor stosuje metody geografii, futurologii oraz ekonomii. Tym interdyscyplinarnym podejściem chce przyczynić się do metodycznego postępu geograficznych badań o energetyce. Venjakob dochodzi między innymi do wniosku, że zwiększenie użytku OZE w Polsce jest zahamowane przez nieelastyczny system energetyczny. Przeszkoda ta kwestionuje nawet europejskie cele ochrony klimatu do roku 2020. Zdaniem autora powodów należy szukać raczej na poziomie technologicznym niż instytucjonalnym czy wśród decydentów.
Maria Jarosz sytuuje swoją najnowszą publikację w wyraźnym kontekście wcześniejszych książek, z których każda wpisuje się w zaplanowany przez autorkę pejzaż analiz i interpretacji polskiej sytuacji społecznej, dokonywanych samodzielnie oraz przy współpracy innych autorów. Panorama Polski po transformacji systemowej byłaby w tym ujęciu projektem wieloletnim, wspartym na wcześniejszych badaniach socjologicznych autorki, zakrojonych zawsze z uwzględnieniem szerokiego spektrum zjawiska i metod. Polska europejska czy narodowa?, kontynuując ten badawczy zamysł, składa się z ośmiu rozdziałów, wstępu oraz podsumowań. We wprowadzeniu do całego opracowania, znacząco opatrzonym podtytułem Dwie czy trzy Polski – autorka sygnalizuje wiele z zagadnień, które będą przedmiotem książki, tj. m.in. sytuacja społeczno-polityczna z uwzględnieniem problematyki wykluczenia, kontekst przeszłości, będący punktem odniesienia dla diagnozy współczesności, czy też swego rodzaju rozszczepienie (narodowy i europejski aspekt), podziały i napięcia – które będą zajmowały redaktorkę i autorów tomu chyba najmocniej na przestrzeni całego opracowania.
Prezentowana monografia zawiera szczegółową analizę procesu dezindustrializacji polskiej gospodarki w okresie przejścia od gospodarki niedoboru do gospodarki rynkowej.
Autorzy w oparciu o bogaty materiał empiryczny zbadali bezprecedensową skalę likwidacji sektora państwowych przedsiębiorstw przemysłowych zbudowanych w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) w latach 1949-1989. Zbadano 657 firm według ich struktury gałęziowej i regionalnej. Wskazano na ich koncentrację w pięciu przemysłach: górnictwie, hutnictwie, przemyśle elektromaszynowym, spożywczym i budowy maszyn. Wskazano na ogromne negatywne skutki społeczne realizowanej polityki „Big Bang" i wywołanego przez nią znaczącego bezrobocia (spadek o 17,3% zatrudnienia w przemyśle).
20 listopada 2012 r. na Ukrainie wszedł w życie nowy kodeks postępowania karnego. Nowa regulacja zastąpiła obowiązujący dotychczas kodeks z 1960 r. Nowelizacja miała zbliżyć ukraiński wymiar sprawiedliwości do standardów europejskich, w szczególności przyczynić się do humanizacji procesu karnego i usunięcia z niego śladów systemu totalitarnego.
Omawiana reforma była przedmiotem dwóch konferencji naukowych oraz seminarium dla młodych prawników organizowanych przez niemiecki Instytut Prawa Wschodniego w Monachium wraz z Instytutem Ustawodawstwa – Ukraińskiego parlamentu przy współpracy z Niemiecką Centralą Wymiany Akademickiej w Fischbachau w roku 2012 oraz w Kijowie w roku 2013.
W wyniku przystąpienia Polski do Unii Europejskiej oraz strefy Schengen, nastąpił znaczący wzrost emigracji Polaków do krajów Europy Zachodniej. Zjawisko migracji z krajów środkowo- i wschodnioeuropejskich jest postrzegane jako kolejny rozdział w długiej już historii imigracyjnej w krajach zachodnioeuropejskich. Obywatele tych krajów dostrzegają często pozytywne strony imigracji (tańsza siła robocza i jej rola w rozwoju ekonomicznym). Oponenci podkreślają jednak, że imigranci zabierają miejsca pracy oraz nie integrują się z nowym otoczeniem. Stąd też wszelkie przejawy niewłaściwego zachowania obcokrajowców są nagłaśniane w mediach i służą zdyskredytowaniu otwartej polityki imigracyjnej.
Publikacja „Od Mickiewicza do Masłowskiej. Adaptacje filmowe literatury polskiej" ukazała się w serii „Literatura na ekranie", jako jej siódmy tom. Wcześniej opublikowano w niej antologie tekstów poświęcone filmowym przygodom literatury hiszpańskiej, angielskiej, amerykańskiej, czeskiej, włoskiej i japońskiej. Książka zawiera osiemnaście artykułów.
Wydaje się, że problematyka adaptacji filmowej jest dobrze rozpoznana w piśmiennictwie filmoznawczym polskim i obcym, jednak opracowań jej dotyczących nigdy nie jest za wiele. Proces dostosowywania oryginału literackiego do potrzeb filmowego medium nie ma bowiem stałego charakteru, może dokonywać się z różnym efektem oraz zagarnia wciąż nowe obszary i konteksty – medialne, historyczne, czy teoretyczne. Zagadka udanej adaptacji nieustannie przyciąga twórców filmowych. Niektórzy z nich właśnie poszukiwaniu przepisu na adaptacyjny sukces zawdzięczają reżyserskie spełnienie i stałe miejsce w annałach filmowej historii, a proces adaptowania dzieła literackiego na ekran, dokonujący się wciąż na nowo w wielu odsłonach, może mieć moc stwarzającą, odnawiającą, reinterpretującą – filmowy styl, kanon, czy gatunek.
Autorami publikacji są pracownicy naukowi Instytutu Prawa Prywatnego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Uniwersytetu Opolskiego. Oprócz dwóch głównych redaktorów (Piotr Stec i Mariusz Załucki) książkę tworzyło 13 innych autorów, z których każdy opracował przynajmniej jeden z łącznie osiemnastu rozdziałów.
Piotr Stec jest autorem wielu prac naukowych z zakresu prawa autorskiego, prawa ochrony dóbr kultury, prawa prywatnego oraz rozpraw z pogranicza różnych dziedzin prawa. Mariusz Załucki publikował natomiast w zakresie prawa spadkowego, prawa ochrony własności intelektualnej oraz prawa farmaceutycznego. Autorem koncepcji podręcznika jest Iga Bałos z Instytutu Prawa Prywatnego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.
Ważne dla życia społecznego wydarzenia skłaniają do okresowego formułowania refleksji na temat ich samych oraz wywołanych przez nie skutków. Recenzowana praca, która stanowi pokłosie zorganizowanej w 2009 roku przez Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego konferencji pt. „Polska po 20 latach wolności", jest przejawem tego typu zbiorowego namysłu nad dwoma dekadami przemian społecznych w naszym kraju. Jednak, jak zaznaczają redaktorzy tomu, nie jest jedynie pokonferencyjnym zbiorem tekstów, ponieważ wśród 30 opublikowanych w nim artykułów autorstwa pracowników i doktorantów Instytutu znalazły się także i takie, które napisano specjalnie do tego wydania. Zebrany w tomie materiał podzielono na sześć tematycznych części, z których dwie odnoszą się do instytucji (instytucje polityki, instytucje i systemy społeczne), jedna do wartości (przemiany struktur i wartości), a trzy do tożsamości (naród, gender, polityka pamięci). Taki podział zasadniczo odpowiada sformułowanemu we wstępie założeniu, „że dla socjologa najważniejsze są wzajemne związki między instytucjonalnymi, strukturalnymi i kulturowymi wymiarami transformującego się społeczeństwa" (s. 7).
Tytuł zbioru wskazuje na obszar badawczy, jakim jest polska pamięć kulturowa, a równocześnie na przyjętą wobec niego perspektywę feministyczną, pozwalającą skupić się na historii kobiet, ich aktywności społecznej, politycznej i artystycznej. Pojęcie „głosów kobiet", użyte przez redaktorki, można odnieść zarówno do ich praw obywatelskich, udziału w życiu publicznym, ale także do ich ekspresji w literaturze i innych dziedzinach sztuki. Wyrazem tej wieloznaczności jest trójdzielna konstrukcja książki. Pierwsza część prezentuje zagadnienia historyczne i teoretyczne, zaś dwie kolejne są analityczne – jedna poświęcona jest literaturze, a druga filmowi, teatrowi i studiom lingwistycznym. Jak zaznacza we wstępie Urszula Chowaniec, współredaktorka tomu obok Urszuli Philips, perspektywa feministyczna stanowi dla zebranych tekstów jedynie umowną ramę. Chowaniec określa typ badań, w którym mieszczą się kwestie społeczno-polityczne i kulturowe związane z kobietami – także te kontrowersyjne, pomijane bądź traktowane w pobieżny sposób. Konieczność ich przedyskutowania na nowo wydała się Chowaniec o tyle istotna, iż mimo intensywnych przemian po 1989 roku w Polsce, wiele kwestii genderowych, związanych z równością płci pozostało nierozstrzygniętych. Przygnębiająco wypada zwłaszcza przytoczone we wstępie zestawienie okresu 1989-2009 z dwudziestoleciem międzywojennym, gdy kobiety zyskały prawo do głosowania, edukacji, pracy zawodowej, co przełożyło się na ich aktywność, także intelektualną. Tymczasem po upadku komunizmu, mimo demokratyzacji systemu, „nowy porządek", jak ujęła to Maria Janion, był rodzaju męskiego.
Książka „Travelling concepts for the study of culture" jest ciekawa nie tylko ze względu na dwadzieścia zawartych w niej artykułów, omawiających różne pojęcia oraz ich zastosowanie w badaniach kultury i wędrówki między różnymi dyscyplinami i epokami. Warto się jej przyjrzeć także jako świadectwu problemów, z jakimi borykają się dyskursy naukowe funkcjonujące na styku kultur i języków. Większość autorów tekstów opublikowanych w „Travelling concepts…" wywodzi się mianowicie z niemieckiego kręgu kulturowego i językowego. W kilku wypadkach trudno ocenić to na podstawie notki biograficznej, gdyż są wśród nich osoby o bardzo mobilnych życiorysach naukowych. Niemniej, siedemnaścioro spośród dziewiętnaściorga autorów podaje niemiecką afiliację. Ponieważ teksty nie zawierają informacji o tłumaczach, należy wyjść z założenia, że przeważnie pisali oni w obcym języku, czyli angielskim. Właśnie takie publikacje, wydawane w międzynarodowych wydawnictwach i pisane w językach kongresowych, stawiane są od jakiegoś czasu za wzór polskim humanistom. W praktyce oznacza to, że wielu badaczy pisze w innym języku niż myśli lub daje swoje teksty do tłumaczenia. „Travelling concepts" pozwala przyjrzeć się takim działaniom i omówić związane z nimi problemy.
W edukacji, także tej na poziomie wyższym, jednym z podstawowych problemów jest pokazanie związków praktyki z teorią. Istotą jest znalezienie pomostu pozwalającego zobaczyć tą relację, w której teoria pozwala nam zrozumieć świat, a nasze własne doświadczenia i wiedza mogą być podstawą do sprawdzania teorii. Umiejętność takiego dostarczenia wiedzy może być podstawą sukcesu w procesie dydaktycznym.
Książka „Residential Change and Demographic Challenge" jest owocem trzyletniej współpracy osiemnaściorga badaczy z niemieckich, polskich, czeskich i brytyjskich ośrodków naukowych. W skład zespołu weszli socjologowie, geografowie i antropologowie kultury.
Praca składa się z trzynastu rozdziałów zgrupowanych w trzy części. Pierwsza z nich zawiera rozważania teoretyczne i metodologiczne, druga wyniki badań empirycznych i dyskusję nad nimi, w trzeciej zaś czytelnik znajdzie zwięzłe przedstawienie najistotniejszych ustaleń oraz postulaty badawcze na przyszłość. Pomimo dużej liczby autorów oraz rozbudowanej struktury narracja pozostaje bardzo spójna i jednolita.
Recenzja zbiorcza publikacji: Regina Grol, Saving the Tremors of Past Lives: A Cross-Generational Holocaust Memoir, 2014 oraz Suzanna Eibuszyc, Memory Is Our Home, 2015.
Wydane niedawno pozycje Memory Is Our Home (również po polsku jako Pamięć jest naszym domem) Suzanny Eibuszyc i Saving the Tremors of Past Lives Reginy Grol to wspomnienia pochodzących z Polski kobiet, jednak ich ciężar wyznaczają przede wszystkim wojenne losy ich matek. Matki przemawiają do nas zresztą własnymi słowami, ponieważ to ich zapiski stały się kanwą obu publikacji uzupełnionych i wydanych przez córki. Słowa klucze, którymi można by zatem opisać te podwójne wspomnienia to zarówno świadectwa z okresu Zagłady, jak również świadectwa drugiego pokolenia ocalałych. Otrzymujemy tu opis dramatycznych wydarzeń 6-letniego okresu wojny, ale także niezwykle cenny i poruszający wgląd w życie żydowskiej społeczności Polski przed wojną (którego więcej u Eibuszyc) i po niej (którego nieco więcej u Grol).
Rosnące zainteresowanie historią rodzinną, zgłębianiem przeszłości swoich przodków trwa co najmniej od lat 90. XX wieku. Jak wskazują niektórzy publicyści i badacze, w Stanach Zjednoczonych jest to hobby, którego popularność plasuje się na drugim miejscu, zaraz za uprawianiem ogródka [1]. W rzeczywistości nie jest to tylko hobby, ale element szerszego procesu, określanego jako „boom pamięci", „rewanż pamięci", albo „powrót pamięci", będącego próbą umacniania starych lub konstruowania nowych tożsamości w warunkach fundamentalnych przemian cywilizacyjnych.
W recenzowanej pracy, stanowiącej skróconą wersję rozprawy doktorskiej, Sabine Jagodzinski podjęła się analizy strategii upamiętnienia wojen polsko-tureckich w sztukach plastycznych i kulturze dworskiej szlacheckiej Rzeczypospolitej. Jagodzinski deklaruje, że interesuje ją okres od XVI do XVIII w. (s. 8), w istocie jednak w swej analizie ogranicza się do wieku XVII i XVIII. Podstawę źródłową obok zabytków kultury materialnej (architektonicznych, malarskich, rzeźbiarskich, epigraficznych, militariów i innych) tworzą materiały rękopiśmienne: m. in. inwentarze i testamenty (autorka sięgnęła do zbiorów Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, penetrując Archiwum Radziwiłłów i Zbiór Czołowskich). Przyglądając się kulturze pamięci Jagodzinski postawiła pytanie o rolę konfliktów z południowo-wschodnim sąsiadem w procesie rozwoju szlacheckiej tożsamości. Jako obiekt swych badań autorka wybrała zamek i kolegiatę w Żółkwi, założonej w końcu XVI w. przez późniejszego hetmana wielkiego i kanclerza wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego, zwycięzcę wielu kampanii wojennych przeciw Rosji, Szwecji i Imperium Osmańskiemu.
Tomasz Kamusella jest z pewnością znany osobom zainteresowanym polityką językową i związkiem języka z ruchami nacjonalistycznymi w Europie Środkowej. Jego 1140-stonicowa monografia na ten temat, opublikowana w 2009 roku, wywołała pozytywny oddźwięk w środowisku naukowym. [1] Od tego czasu Kamusella jest aktywny w badaniach polityki językowej w tym regionie, skupiając się przede wszystkim na ruchach niepodległościowych języków mniejszościowych, szczególnie etnolektu śląskiego. [2] Ponadto publikacje Kamuselli pokazują jego głębokie zainteresowanie tym, jak są tworzone i rozpoznawane języki oficjalne. [3] Dlatego też nie zaskoczyła mnie jego kolejna książka Creating languages in Central Europe during the last millennium, ukazująca złożoność procesów, które doprowadziły do powstania tak wielu języków w regionie, który, choć mały w światowej skali, jest świadkiem bardzo zawiłej historii ludzkich migracji, przesunięć granic, zmian władzy, mieszania się grup etnicznych i rozprzestrzeniania się różnych religii. A skutkiem tego wszystkiego jest zetknięcie się dziesiątek odmian językowych z kilku rodzin językowych. [4] Stąd też, ta 100-stronicowa monografia jest z konieczności jedynie wprowadzeniem do tematu, zaproszeniem do zgłębienia się w językową historię regionu.
Wspólna recenzja dot. Współczesne wymiary polskiej polityki bezpieczeństwa oraz Bezpieczeństwo Polski. Współczesne wyzwania.
Dynamicznie zmieniające się środowisko międzynarodowe i pojawiające się coraz nowsze wyzwania i zagrożenia bezpieczeństwa wymagają współpracy środowisk naukowych ze światem polityki i biznesu. Dzięki tej współpracy można usprawniać funkcjonowanie państwa i wpływać na jego rozwój, a także przezwyciężać zagrożenia bezpieczeństwa zarówno w wymiarze międzynarodowym, narodowym, jak i lokalnym. Ta problematyka szeroko opisywana jest w polskiej literaturze naukowej [1]. Jednakże, ze względu na dynamikę stosunków międzynarodowych większość z dostępnych na rynku opracowań, choć wydanych stosunkowo niedawno, nie uwzględnia najnowszych realiów, jak m.in. kryzys wschodni, kryzys migracyjny, tzw. „Brexit", działalność tzw. Państwa Islamskiego (ISIS) w różnych regionach świata, wzmożona współpraca w dziedzinie energii oraz wiele innych. Publikacje recenzowane w niniejszym tekście są więc odpowiedzią na stałą potrzebę prowadzenia i uaktualniania badań nad bezpieczeństwem Polski pod kątem nowych wyzwań i zagrożeń jakie niesie ze sobą XXI wiek.
Zbigniew Herbert w Szwecji
(2020)
Polityczne aspekty recepcji twórczości literackiej Zbigniewa Herberta w Polsce – poeta (nie)obecny
(2020)
Herbert – człowiek Kresów
(2020)
Zmierzch i Świt… jest pokłosiem konferencji o identycznym tytule, która odbyła się w lipcu 2014 r. z okazji 250. rocznicy koronacji Stanisława Augusta Poniatowskiego. W porównaniu z wieloma wydawnictwami pokonferencyjnymi funkcja tego tomu wykracza poza upamiętnienie jednego z wielu wydarzeń naukowych.
Tematem recenzowanej pracy są wolontariat i pozytywnie zorientowana na innych aktywność społeczna, które autor analizuje głównie, choć nie wyłącznie, na płaszczyźnie socjologicznej. Jak sygnalizuje, w analizach tego fenomenu przeważają inne podejścia, jak psychologiczne lub aksjologiczne. Natomiast autor rozważa zasadność zastosowania socjologicznej teorii działania dla dobra innych lub „socjologii woli" (s. 12).
Gdy słyszę słowo „leksykon" kojarzę je z alfabetycznie uszeregowanym ciągiem haseł. Jego rolą jest wyjaśnianie znaczenia, dosłownego, ale i przenośnego. Nie można tej definicji zastosować do „Leksykonu mitów, symboli…", o którym tu mowa. Jest to raczej, jak piszą jego redaktorzy, „Handbuch, co znowu w niezbyt ścisłym tłumaczeniu na język polski odpowiada terminowi podręcznik". Podkreślają przy tym, że ich życzeniem byłoby, „by oddawana do rąk Czytelników książka znalazła się w bibliotece podręcznej każdego humanisty zajmującego się Górnym Śląskiem" (s. 11). Biorąc pod uwagę wyjątkowe znaczenie tej pracy, jej stosunkowo niewielki nakład (1 200 egz.) powinien być od dawna wyczerpany.
Pierwsza w polskiej literaturze naukowej próba monograficznego ukazania świata polskiego sportu okiem kamery filmowej. Uwzględniono zarówno filmy fabularne kinowe i telewizyjne, seriale telewizyjne, jak również filmy dokumentalne, oświatowe i wydania kronikalne. Autor skupił swoją uwagę na funkcjach, które motywy sportowe pełniły w filmach. Interesowały go głównie formy sportu wyczynowego. Nie pozostawił jednak na uboczu sportu amatorskiego i rekreacyjnego, lokującego się w granicach terminu „kultura fizyczna". Pominął natomiast w całości szkolne etiudy filmowe i filmy animowane.
Autor recenzowanego opracowania – Jan Gancewski jest znanym badaczem zagadnień podstaw gospodarczych zakonu krzyżackiego, o czym świadczą Jego opracowana ośrodków ekonomicznych: w Piszu, na pograniczu z Mazowszem, czy ziemi chełmińskiej. W kontekście organizacji życia państwa krzyżackiego interesują go nie tylko sprawy ekonomiczne, ale i źródłoznawcze [4]. W tym układzie należy uznać osobę Autora za w pełni kompetentną do opracowania recenzowanej pracy i można spodziewać się nowatorskich,uzasadnionych wniosków.
Dwudziesty szósty tom cyklu roczników "Jahrbuch Polen" Niemieckiego Instytutu Kultury Polskiej w Darmstadt poświęcony jest niezwykle aktualnemu tematowi – środowisku. Koniecznośćochrony przyrody i rezygnacji z konwencjonalnych źródeł energii, szeroko uznana w Niemczech, w Polsce w dalszym ciągu jest przedmiotem ożywionych debat. Nie dziwi to w kraju, który pokrywa ponad 90 procent swojego zapotrzebowania na prąd za pomocą elektrowni węgla kamiennego i brunatnego (s. 34) i w którym górnictwo ma status dziedzictwa narodowego. Jednak w ostatnich latach Polska znalazła się pod silną presją ze strony Unii Europejskiej i własnych obywatelek i obywateli i nie może już pozwolić sobie na dalsze ignorowanie tego istotnego tematu. "Jahrbuch Polen: Umwelt" ukazuje się we właściwym momencie, żeby stanowić wartościowy przyczynek do aktualnej dyskusji. Stawia sobie za cel ukazanie panujących w Polsce debat (również dzięki publikacji artykułów autorstwa ich uczestników), umiejscowienie ich w szerszym kontekście i przybliżenie ichniemieckim czytelnikom – tak piszą we wstępie redaktorzy Andrzej Kałuża i Jutta Wierczimok.
Publikacja „Kraków. Miejsce i tekst" to opowieść o mieście rozpisana na cztery części i prezentująca Kraków z różnych perspektyw. Publikację otwiera wprowadzenie w problematykę miasta, jego mitu i wyobrażeń, w ramach którego wymiar topograficzny i realny przedstawiono z wykorzystaniem rozlicznych kategorii antropologicznych.
Z szerokiego zakresu potencjalnych pól badawczych sołectw i sołtysów autorka koncentruje się przede wszystkim na problematyce ról odgrywanych przez sołtysów i sołtyski we współczesnych środowiskach wiejskich uwzględniając m.in. ogólnospołeczne trendy przemian oraz kontekst lokalny. Tym, co w sposób szczególny autorka eksponuje w swoich badaniach jest płeć osób pełniących funkcje sołtysów poszukując czynników, które determinują obejmowanie tych funkcji, jak i aktywność w sołeckiej działalności.
Przedłożone do recenzji opracowanie stanowi pokłosie reprezentatywnego badania ankietowego opinii i postaw antysemickich Polaków, realizowanego przez zespół pod kierunkiem Ireneusza Krzemińskiego, w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki (nr projektu 2011/01/B/HS6/01957). W skład zespołu badawczego wchodzili m.in. autorzy poszczególnych rozdziałów w tym tomie: Rafał Duluk, Jowita Wiśniewska, Adrian Dominik Wójcik; Krzysztof Chomicki, Marcin Jóźko, Wojciech Ogrodnik, Dominik Wasilewski i Jerzy Bartkowski. Przeprowadzone przez nich badania i opracowany z nich raport wpisują się w nurt refleksji nad postawami wobec Innych i Obcych, szczególnie istotny w warunkach pogłębiającego się procesu zróżnicowania kulturowego w perspektywach jednostkowej, narodowej, jak i międzynarodowej, któremu towarzyszy wzrost ksenofobii oraz coraz większa popularność skrajnie konserwatywnych idei narodowych oraz ruchów społecznych osadzonych w nacjonalizmach.
Recenzowana praca wieloaspektowo analizuje lokalny konflikt społeczny, formalnie toczący się wokół problemów środowiskowych, choć faktycznie wokół sprzeczności interesów publicznych i partykularnych. Oprócz walorów teoretycznych, posiada także walory praktyczne. Te wydają się wypływać z analizy zaangażowania różnych aktorów w konflikt. Sformułowane na tej podstawie wnioski – w szczególności dotyczące motywacji (interesów), sposobu zaangażowania, uzyskanych rezultatów (korzyści) mogą dać praktyczne wskazówki lokalnym społecznościom znajdującym się w podobnej sytuacji jak rozwiązywać, a nie jedynie wygaszać konflikty.
Współczesny świat to świat mediów. Autorka „Radiomaryjnego wzorca demokracji", Izabela Tomala-Kaźmierczak, we wstępie do recenzowanej pracy zauważa, iż „dekodowanie przekazów medialnych oddziałuje na konstrukcję naszych światów społecznych. Media stanowią tym samym cenny oręż w walce o 'przywództwo dusz'. Można powiedzieć, że ten, kto 'ma media', ma władzę nad drugim człowiekiem, a dokładniej nad postrzeganiem rzeczywistości przez tego człowieka" (s. 9). Media kształtują więc, w mniejszym bądź większym stopniu, otaczający nas świat, zarówno w wymiarze niematerialnym, jak też materialnym. Przykładem może być wpływ afery Watergate na politykę. Warto również wspomnieć o roli mediów (szczególnie społecznościowych) w wydarzeniach tzw. „Arabskiej Wiosny Ludów" (lata 2010-2013) – ułatwiły one m.in. mobilizację uczestników oraz przełamanie ciszy informacyjnej.
Dla opartego na węglu, polskiego systemu elektroenergetycznego, aspiracje polityczne Unii Europejskiej związane z rozwojem odnawialnych źródeł energii (OZE) stanowią ogromne wyzwanie. Pomimo stosunkowo długiej historii istnienia rozwiązań prawnych regulujących OZE w polskim systemie energoelektrycznym, obecne prawo nie zachęca do inwestowania w rozproszone źródła energii. Ponadto implementacja prawa unijnego w tym zakresie charakteryzuje się znacznymi opóźnieniami, selektywnym wdrażaniem konkretnych rozwiązań i brakiem skoordynowanego działania pomiędzy poszczególnymi ministerstwami.
Autorka publikacji przedstawia instrumenty wsparcia dla produkcji energii elektrycznej z OZE w Polsce w latach 2000-2006 oraz analizuje proces kształtowania się polityki dotyczącej tych instrumentów. Stawia ona tezę, iż wsparcie dla tzw. „zielonej energii" było podyktowane przez politykę międzynarodową, natomiast kształt instrumentów wsparcia zależał od interesów krajowych aktorów politycznych.
Tę książkę powinien przeczytać każdy, kogo interesują stosunki polsko-niemieckie. Joanna Andrychowicz-Skrzeba, dr nauk humanistycznych, germanistka i niemcoznawczyni, wykonała tytaniczną pracę. Na 600 stronach ukazała, rzeczowo i zarazem oryginalnie, główne problemy stosunków polsko-niemieckich ostatniego siedemdziesięciolecia widziane przez pryzmat wystąpień prezydentów, premierów, ministrów spraw zagranicznych obu państw w okresie od 1989 do października 2011 roku. Aby przybliżyć w pełni ich poglądy, wykorzystała wszelkie dostępne źródła: książki, artykuły prasowe, strony internetowe i to zarówno publikowane w języku polskim, jak i niemieckim. Wykaz analizowanych wystąpień zamieszczony na końcu książki zajmuje 58 stron (s. 636-694). Bibliografia – kolejnych 19 stron (s. 617-636).
W ciągu ostatnich 10 lat systematycznie wzrasta liczba publikacji naukowych dotyczących czarownictwa w Polsce. Wydana niedawno książka Wandy Wyporskiej (doktor nauk historycznych, University of Oxford ) wpisuje się w ten nurt. Wśród innych rozpraw, poświęconych w całości czarom i czarownicom na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej, wyróżnia się tym, że jest pierwszą pozycją napisaną i wydaną w języku angielskim. Pozwala to autorce na wprowadzenie do międzynarodowego dyskursu o czarach nie tylko najnowszych ustaleń polskiej historiografii, ale i nieznanych dotąd szerzej prac ówczesnych demonologów.
Opisywana publikacja w sposób udany prezentuje fakt, iż interdyscyplinarne podejście do analizy globalizacji i jej wpływu na procesy rozwojowe, w tym naszego kraju, jest dobrze przyswojone i wykorzystywane przez przedstawicieli nauk socjologicznych. Wypadałoby zapewne życzyć sobie podobnej otwartości na interdyscyplinarność ze strony przedstawicieli np. nauk ekonomicznych w tym przede wszystkim makroekonomistów. Wymaga tego złożoność opisywanych w książce zjawisk i ich znaczenie dla przyszłości społeczeństw, czego świadomość jest bardzo dobrze prezentowana przez autorów recenzowanej publikacji.
Recenzowana książka ma na celu zidentyfikowanie i ocenę głównych zmian, jakie zaszły w polityce spójności Unii Europejskiej (UE), poprzez pryzmat potencjalnych efektów, jakie może ona przynieść dla polskich regionów w horyzoncie czasowym 2014-2020. Ocena wykonywana jest przy założeniu skutecznego wdrożenia instrumentarium strategicznego i finansowego w tym obszarze europejskiej polityki rozwoju. Opracowanie w sposób wyczerpujący opisuje zmianę paradygmatu kształtowania polityki spójności ze szczególnym uwzględnieniem terytorialnego podejścia do podwyższania konkurencyjności UE, koncentrując się głównie na znaczeniu i funkcji współczesnych czynników lokalizacyjnych w przyciąganiu bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ).
W polskim dyskursie naukowym nie było do tej pory wyczerpującej publikacji, popartej m.in. badaniami terenowymi, w której zajęto by się kondycją piłki nożnej w globalizującym się świecie. Książka pt.: „Aborygeni i konsumenci. O kibicowskiej wspólnocie komercjalizacji futbolu i stadionowym apartheidzie" skutecznie aspiruje do bycia taką publikacją. Skupia się ona na procesach komercjalizacji i supermarketyzacji futbolu oraz roli tradycyjnych kibiców o stosunkowo niskiej sile nabywczej. Publikacja odpowiada na pytanie, w jaki sposób przyjmowane przez współczesne kluby strategie rozwoju i strategie marketingowe wpływają na kształt struktury kibiców oraz na poziom sportowy w kontekście zdobywania przewag konkurencyjnych nad innymi ligami piłkarskimi.