Refine
Language
- Polish (17) (remove)
Document Type
- Articles (15)
- Books (1)
- Collections (1)
Year of publication
- 2016 (17) (remove)
Niniejszy artykuł zawiera w istocie dwa wątki. Pierwszy, stanowiący tło dla kolejnego, traktuje o specyfice poznania humanistycznego i jego fi¬lozoficznym uprawomocnieniu. Te rozważania prezentowane są jako uza¬sadnienie dla metodologii politologicznego interpretacjonizmu oraz przesłanka jego wzbogacenia pojęciowością zaczerpniętą z psychoana¬lizy kulturowej Fromma. Autor, odwołując się do antypozytywistycznego przełomu w humanistyce, identyfikuje wątki tej tradycji metodologicznej zarówno w psychoanalizie, jak i podejściu interpretacjonistycznym. Na¬stępnie prezentuje kluczowe pojęcia Frommowskiej psychoanalizy, by zaproponować bazującą na nich procedurę analityczną, mieszczącą się w rodzinie interpretacjonistycznych metodologii.
Artykuł zawiera rozważania dotyczące praktykowania psychoanalizy w rozumieniu Ericha Fromma. Bazując na pismach Fromma oraz na wspomnieniach jego superwizantów, autorka opisała postulowany przez filozofa rewolucyjny cel psychoanalizy, charakter zaangażowania psycho¬analityka, elementy techniki psychoterapeutycznej wprowadzone przez Fromma oraz czynniki sukcesu procesu psychoanalitycznego. Przedsta¬wione są również te myśli autora >Mieć czy być<, które wskazują drogę do poszukiwań nowych rozwiązań w zakresie psychoterapii.
Wśród niezliczonych intelektualnych zainteresowań Ericha Fromma znalazło się także miejsce dla przewidywań dotyczących formy, jaką przy¬bierze społeczeństwo w niedalekiej przyszłości. Dziś, gdy ponad dekadę temu weszliśmy w XXIwiek, możemy spróbować sprawdzić, czy From¬mowska wizja przyszłości zmaterializowała się. Czy udało się uniknąć zagrożeń, przed jakimi ostrzegał nas filozof pięćdziesiąt lat temu. Warto przy tym zaznaczyć, że nasza próba sprawdzenia tego może okazać się nawet więcej niż nieudana, gdyż, jak zauważył Fromm, większość z nas nie zdaje sobie sprawy z tego, w jakim kierunku zmierza społeczeństwo i >… natrafiamy na poważną trudność, gdy przychodzi nam określić, w którym dokładnie punkcie historii …znajdujemy się obecnie<. Mimo to, postaram się jednak zmierzyć z zarysowanym przeze mnie wyżej za¬daniem, stawiając sobie za cel próbę odpowiedzi na pytanie, jak bardzo współczesne społeczeństwo przypomina to, przed którym >ostrzegał< nas Fromm, oraz czy jego recepty dotyczące >naprawy<, czy też >uleczenia< społeczeństwa wciąż mogą okazać się warte naszej uwagi. Czy faktycznie staliśmy się członkami >odczłowieczonego społeczeństwa<?
Niniejszy artykuł jest próbą refleksji nad relacją jednostka – kultura, a ściślej: refleksji dotyczącej społeczno-kulturowych uwarunkowań w pro¬cesie poszukiwania przez jednostkę jej tożsamości osobowej. Zasadnicze pytania brzmią w tym kontekście tak: W jaki sposób kulturowe wzorce, moda, obowiązujące normy i wartości oraz religia determinują moje >ja<? Czy da się oddzielić (nazwijmy umownie) moje >ja wewnętrzne< od >ja kulturowego<, to jest ról społecznych, przez które następuje samoiden¬tyfikacja? Czy >ja kulturowe< jest wynikiem odpowiedzi (a więc: odpo¬wiedzialności), jakiej jednostka udziela sama sobie, czy też mamy do czynienia z konformistyczną maską, rodzajem samooszustwa?
Od czasu publikacji pierwszego przekładu na język polski wyboru prac Ericha Fromma – >Szkiców z psychologii religii< – mija właśnie równe pół wieku. Dzięki staraniom kolejnych pokoleń rodzimych badaczy wydana została w tym okresie większość książek z obszernego dorobku psychoanalityka, socjologa i neomarksistowsko zorientowanego filozofa, które samodzielnie przygotował do druku, oraz część z opracowanych już po jego śmierci w 1980 roku przez Reinera Funka – wieloletniego asystenta, sprawującego obecnie pieczę nad znajdującym się w Tybindze archiwum dorobku autora >Mieć czy być?< W sumie jest to ponad dwadzieścia pozycji reprezentujących pięćdziesiąt lat twórczej i wnikliwej intelektualnie pracy Fromma. (…) Biorąc pod uwagę również sporą ilość artykułów oraz liczne nawiązania do koncepcji humanisty, jakie znajdujemy w polskich publikacjach, można powiedzieć, że zarówno stan badań, jak również inspiracje jego myślą mają szansę nabrać w najbliższych latach dynamiki. Przedkładany Czytelnikowi zbiór prac kontynuuje zatem badawczy wysiłek rozważania oraz przybliżania myśli Fromma i mamy nadzieję, że spełni przygotowane wcześniejszą recepcją dorobku filozofa oczekiwania.
Freedom, responsibility and safety are categories which penetrate each other. However, in the specialist literature they are more often examined separately. Freedom and security are fundamental values, which are followed by specific needs and aspirations of individuals and groups. They should be treated as specific desiderata of human existence. Complementarity of the analyzed concepts is indisputable, however, responsibility and safety are >secondary< to freedom. On the threshold of the era of hyper globalization only drawing the line clearly – which I will try to propose – at individual freedom and public safety gives a chance to ensure multidimensional welfare of societies. Fromm is of the opinion that contemporary humans marginalize themselves in relation to nature or in confrontation with their surroundings. Human beings have become reified and their potential has been changed into resources, which should be treated as assets and aimed at gaining the highest profits. International relations are brought to the role of alienated beings, and each one of them reaches the feeling of safety only by integrating with the community. As I have proven, maintaining social ties guarantees the sense of safety and, thereby gives the possibility to use one’s potential freely.
Celem artykułu jest odniesienie antropologicznych ustaleń autora Uciecz¬ki od wolności do problematyki praktyki prawniczej. Przyjmując za Eri¬chem Frommem, że typ osobowości danej jednostki przekłada się na sposób, w jaki ona postrzega rzeczywistość i działa, oraz wykorzystu¬jąc obecne w literaturze teoretycznoprawnej twierdzenia o ukrytym znaczeniu czynników osobowościowych w procesie stosowania prawa, Autor proponuje scalenie tych tropów, traktując je jako wzajemnie po¬świadczające się i dopełniające.
The aim of the article is the comparison of the conception of relation between the attitude to self and sense of happiness in humanistic ethics of Erich Fromm and Mieczyslaw Gogacz. The text indicates differences occurring between them, as well as similarities, however the latter ones seem to be particularly interesting, as the conceptions of mentioned philosophers derive from totally different philosophical traditions. Analyses of Fromm and Gogacz show that attitude of human being to themselves signify cantly influences not only their sense of happiness, but also their way of life and relation with other people.