Refine
Language
Document Type
- Articles (455)
- Reviews (54)
- Books (33)
- Forewords (7)
- Interviews (7)
- Dissertations (6)
- Event Reports (4)
- Collections (3)
Year of publication
- 2000 (569) (remove)
Este artigo discute a adocao de pacotes gerenciais a partir da ilustracao de dois casos de implantacao de qualidade total por empresas paranaenses, buscando-se levantar uma hipotese explicativa para o fenomeno da implantacao de modelos administrativos sem a necessaria adequacao e sem a devida observância das caracteristicas das organizacoes. Tal discussao fundamenta-se na tese de Erich Fromm (1987) acerca do homem contemporâneo e dos reveses do industrialismo, em que se encontra uma predominância do ter sobre o ser.
Among the many remarkable peculiarities of the electoral process in Ukraine during the eighteen-month electoral cycle (from the parliamentary elections in March 1998 to the presidential elections in October-November 1999), the features of most interest to political scientists are those that, if properly explained, will enable us, first, to outline the basic parameters of citizens' behavior under the political regime that has evolved during the last ten years and, second, to determine the value orientations and the potential of the principal social and political actors. Above all, I have in mind the sociopolitical and sociocultural components of the elections or, to use a term of Erich Fromm's, the >social character< [1] of what is called the mean statistical (average) Ukrainian.
文化是人類生活的所有表現,它包含了歷史洪流的縱向發展與社會型態的橫向延伸,它並非純物質世界的產物,而是精神內化於物質的展現,是精神生活的彰顯。每種文化都是人性的展現,在人性的自然情欲表現中,包含著喜、怒、哀、樂、愛、惡等種種情感,更簡單的區分,人有關懷、愛心與破壞、殘忍兩種相反的力量,它們雖然不是如食色等維生的基本欲望,但對人的影響卻常更甚之;因此,談道德不能抽離人性來討論,談文化不能脫離人性道德而論之。同樣,在今日我們要打造一個優質良善的環境,單從倫理道德本身來談是無法對症下藥,唯有通盤的把心理、社會文化等因素一併納入思考,方能窺探全貌。本文主要是從弗洛姆的觀點,以「人性需求與愛」以及「人性力量與文化進程」兩大角度切入,希望以此提醒人們開啟人性中道德力量對文化的強大影響力,並激發人們對文化永續課題的珍視。
Vie et œuvre d’Erich Fromm – une esquisse biographique. Presented at Aix en Provence November 2000.
(2000)
Förord
(2000)
Predmluwa
(2000)
Avant-propos
(2000)
This article discusses the role of philosophy in humanistic psychology. Specifically, the author draws on concepts from Erich Fromm, Carl Rogers, Socrates, and others. The author discusses what it means to be human, the characteristics of the self, and the division between feeling and thought. Finally, the author concludes with some speculations on dialogue between persons, especially the interactions between therapist and client.
W rozwoju psychoanalizy, której początki sięgają przełomowego dzieła Zygmunta Freuda >Die Traumdeutung. Über den Traum< z roku 1900, można obserwować bogatą dynamikę zjawisk, sporów i nurtów. W kolejnych dekadach zaznaczył się podział na psychoanalizę ortodoksyjną, czyli Freudowski styl uprawiania psychologii, i koncepcje dysydentów, jak np. Karola Gustawa Junga (psychologia analityczna) czy Alfreda Adlera (psychologia indywidualna). Stanowisko Fromma określa się jako analityczną psychologię społeczną. Różnice między dysydentami a Freudem widać już w samym pojęciu nieświadomości. Dla Freuda nieświadomość jest przede wszystkim dominującą funkcją aparatu psychicznego jednostki pierwotnie samowystarczalnej. To sfera ukryta przed okiem świadomości, ale potężna, irracjonalna, która składa się z energii libido, treści wypartych i treści tłumionych. W tzw. drugiej topice psychiki z roku 1932 Freud wyróżnił tu jeszcze trzy struktury, czyli Id, Superego i Ego, którym przypisał różny stopień świadomości – wyłączając Id jako żywioł całkowicie nieświadomy. Nie wchodząc w szczegóły i pomijając koncepcje Junga, a także Adlera – wypada nam skupić się na definicji nieświadomości w ujęciu Fromma. Otóż mówi on o tzw. nieświadomości społecznej, która bezpośrednio relacjonuje jednostkę z kontekstem międzyludzkim. Jednocześnie amerykański psycholog odwołuje się do pism Freuda jako źródłowej inspiracji dla swojej perspektywy badawczej, co umiejętnie wydobywa Robert Saciuk, który >Rewizję psychoanalizy< … przełożył na język polski i zaopatrzył na końcu w informatywną notatkę o autorze, w której trafnie podkreśla Freudowski rodowód myśli Fromma, a mówiąc bardziej konkretnie – jego zakotwiczenie w twórczej inspiracji pracy ojca psychoanalizy, pt. Group Psychology and the Analysis of the Ego, w której czytamy.
After a brief exploration of Hegel's writing on the formation of self-consciousness, including the place of religiosity in this formation, the article examines Kojeve's response to a Hegelian homo religiosus, followed by a counter-response to Kojeve's atheism through a peculiar, Jaspersian reading of Erich Fromm's discussion of the >X< experience. Finally, it will be argued that the desire for mutual recognition, and humanity's yearning for transcendence, are essential experiences in the formation of self-consciousness.
[Blurb] Erich Fromm (1900-1980) to jeden z najwybitniejszych i najwszechstronniejszych myślicieli XX wieku, twórca psychoanalizy humanistycznej, filozof, psycholog społeczny, autor tak głośnych prac, jak Ucieczka od wolności, O sztuce miłości, Analiza ludzkiej destrukcyjności, Mieć czy być? Niniejsza książka stanowi całościową prezentację jego poglądów. Szczególną uwagę poświęcono jego antropologii społecznej, filozofii religii i utopii zdrowego społeczeństwa.