Refine
Language
- Polish (124) (remove)
Document Type
- Articles (124) (remove)
Has Fulltext
- yes (124) (remove)
The article discusses some moral aspects of the conceptions of A. Maslow, C. Rogers, S. Jourard, R. May, and other representatives of humanistic psychology. The relations between human nature and >good< and >evil<, autonomy of mature morality, personal freedom and responsibility, conscience and guilt, moral determinants of interpersonal relations are the major problems under analysis. The author also presents some basic objections made against the moral formulations stated in humanistic psychology.
Настоящая статья является попыткой прочтения русской фэнтези авторов женщинписательниц Елены Хаецкой и Марии Семёновой, с точки зрения гендерных исследований. Автор статьи находит в мироощущении и субъективности героев черты матриархальной (в романе Семёновой Волкодав) и патриархальной (в цикле новелл Е. Хаецкой, под общим названием Мракобес) структур. В том, как герой реагирует на окружающиймир, происходящие события и женщину, воплощается его субъективность, отражающаяэти системы общественных отношений. Автор статьи показывает тоже, как образ женщины меняется под влиянием точки зрения героев‑мужчин(в зависимости от того, какойтип общественных отношений они представляют собой): от богини по проститутку, отпочитания по страх перед ее натуральностью и телесностью.Главные слова: гендер, герой фэнтези, женская фэнтези, патриархальное/матриархальноемироощущение.
Wielcy myśliciele XX w. spostrzegają człowieka jako pewnego rodzaju >wybryk natury<, który wyłonił się nagle ze świata zwierzęcego, aby zaraz utracić większość swojego instynktu charakterystycznego dla zachowań zwierząt (za: Fromm, 1995). Wobec tego człowiek stał się bezradnym i bezbronnym łupem w walce o przetrwanie w świecie zwierząt. Jednak zostało w nim coś, co go odróżniało od jego >pobratymców<. Tę pozostałość stanowią zdolność myślenia, wyobraźnia i samoświadomość, które to pomogły człowiekowi przekształcić całą otaczającą go przyrodę i zmienić siebie.
Pierwsza część artykułu poświęcona jest rekonstrukcji narzędzia krytyki społecznej, użytego przez Leszka Koczanowicza w książce Polityka czasu do diagnozy dynamiki zmian występujących w społeczeństwie polskim po 1989 roku. Tym, co wyróżnia propozycję autora, wzorującego się na rozwiązaniu przyjętym przez Ernesto Laclau, na tle innych tego typu teorii, jest koncentracja na społecznych mitologiach i marginalizacja zjawiska ideologii. Druga część artykułu, która poświęcona jest rekonstrukcji założeń krytyki społecznej Ericha Fromma, pozwala, dzięki zestawieniu ze sobą tych dwu koncepcji, postawić pytanie o konsekwencje i potencjał krytyczny projektu Koczanowicza rezygnującego z dopracowania pojęcia ideologii i zintegrowania go z pojęciem mitu.
Celem artykułu jest wskazanie miejsca i znaczenia w filozofii Ericha Fromma obecnych w jego pracach figur czasu mesjańskiego i rytuału sza¬batu. Powiązane ze sobą dają się odczytać jako integralna część koncepcji Fromma, prowadząca w jego myśli do pedagogii azylu – posiadającego istotny potencjał emancypacyjny i edukacyjny rozwiązania problemu alienacji współczesnego człowieka.
Można przyjąć, że dwa biblijne mity – o wyjściu Adama i Ewy z ogrodu Eden oraz o budowniczych wieży Babel – są interesującymi ekspresjami wyobraźni utopijnej, ponieważ opowiadają o dwóch miejscach, w których na dwa odmienne sposoby realizowano projekty wystarczająco doskonałego porządku społecznego. Współcześnie jednym z takich miejsc, które możemy rozumieć jako niejednoznaczny efekt realizacji utopii epoki rewolucji przemysłowej, jest szkoła – przestrzeń edukacji zaplanowana jako ważna część projektu wystarczająco doskonałego porządku społecznego. Dwa oryginalne odczytania – autorstwa Ericha Fromma i George’a Steinera – przywołanych biblijnych mitów posłużą wzbogaceniu o nowe wątki i podejścia dyskusji o kondycji współczesnej szkoły oraz dyskursów pedagogiki krytycznej czy pedagogiki oporu i pedagogiki hermeneutycznej.
Zauważyć należy, że mimo ogromnej różnicy między poglądami Fromma i Berlina a stanowiskiem Kościoła pojęcia wolności pozytywnej i wolności negatyw-nej spełniają funkcję pomocną w analizie fenomenu wolności religijnej. Oczywiście nie są to narzędzia umożliwiające ukazanie istoty wolności religijnej, ale mogą się przyczynić do unaocznienia takich rzadziej stanowiących przedmiot refleksji filozofów warunków koniecznych przyznawania się do religii, jak np. wolność od społecznego nacisku na grupy religijne, wolność od nieuprawnionych ingerencji państwa w sprawy religijne, wolność do swobodnego przekazywania wiedzy religijnej, do publicznego wyrażania przekonań religijnych itp. Myśliciele liberalni, których refleksja była inspiracją do napisania tego szkicu, skupiali swoją uwagę na wolności negatywnej. W tak rozumianej wolności upatrywali szczególną wartość. Wolność w rozumieniu przedstawianym w Dignitatis humanae, o ile można ją charakteryzować przy użyciu pojęć proponowanych przez Berlina czy Fromma, będzie zdecydowanie bliższe wolności w sensie pozytywnym, a jej urzeczywistnienie jednostka będzie osiągać przez dobrowolne poddanie się prowadzeniu przez rozpoznaną Prawdę.
The article is an attempt to prove that cinema, becoming a kind of home of a mythical being – a vampire, clearly influences the change in the perception of its importance in culture. It was decided to explore the form and narrative of >The Hunger<, directed by Tony Scott and >Only Lovers Left Alive<, written by Jim Jarmusch, because both of these works are masterpieces of the romance of the vampire myth with the film medium, which are not particularly popular among researchers of the phenomenon. The research works of Roland Barthes, Vladimir Propp, Erich Fromm and Rollo May were used, as well as the concepts of successive processing of a mythical story were demonstrated.
The authoress of this article has attempted to read the play by an American playwright Eugene O’Neill in the light of the concept of love as proposed by Erich Fromm in 1956. This German philosopher argued that the only way to escape loneliness, a feeling to which everybody is doomed, is to unite oneself with another person in love. In a popular publication, titled >The Art of Loving<, Fromm describes various forms of love. >Desire Under the Elms< – a play written more than three decades before Fromm’s publication – seems to illustrate these philosophical considerations. Such a view on O’Neill’s work allows to notice its human dimension, and perceive its protagonists as an embodiment of the universal human condition.
Czlowiek pozbawiony
(2002)
The aim of this article was presentation the Fromm’s concept of person, person, who is involved to dichotomy of human subsistence. Person live, sometime it lived according to nature, there was part, however, in course of evolution, mental authorities have spread out at it. Person gaining consciousness, it has broken attachment of junction it with nature same. Fear has appeared and sense of alienation. Person has become free, but same very solitary. In purpose of killing existential solitude, person resorts to rate interpersonal. Correct, according to Fromm’s conception, rate is love, however the most often chosen rate is authoritarism, destruction and mechanical conformism. Dichotomies of person incline for choice among life or death, existence or property. Correct orientation, inherent restless being, is existence and life, other postures are secondary in accordance with they and if they are in balance, it lives according to nature person.
Artykuł ma na celu analizę wybranych spektakli Angéliki Liddell, współczesnej hiszpańskiej dramaturżki, reżyserki i aktorki teatralnej poprzez teorię psychoanalityczną Ericha Fromma. Głównym konceptem, który wydaje się być kluczowy dla dogłębnego zrozumienia wymowy Liddellowskich sztuk, jest koncept nekrofilii, czyli umiłowania zniszczenia, śmierci i rozkładu, w przeciwieństwie do biofilii, orientacji życiowej nakierowanej na wzrost i syntezę. Sztuką, która jest rozpatrywana szczególnie dogłębnie pod kątem charakteru nekrofilijnego jest >Rok Ryszarda<, wystawiona w 2005 roku wariacja na temat >Króla Ryszarda III< Szekspira. Motywy, jakie pojawiają się w tym przedstawieniu, będą powracały w kolejnych tekstach wychodzących spod pióra Liddell, takich jak >Co zrobię z tym mieczem? Wokół problemu Prawa i Piękna< czy „Liebestod – zapach krwi stoi mi wciąż przed oczami – Juan Belmonte<. We wszystkich tych sztukach znajdziemy centralną figurę, która na skutek fizycznej deformacji wykluczona jest ze świata miłości, a więc skazana na samotność. Samotność ta wywołuje ogromny lęk i agresję, która popycha bohatera do wejścia ze światem w więź sadystyczną, bazującą na kontroli. Jednak jak zauważyła Simone Weil, najdoskonalszym przejawem siły, najpełniejszą formą kontroli jest zabicie obiektu, toteż ostatecznie bohaterowie Liddell pławią się w krwi, zaś ona sama próbuje przedstawić widzowi akty najbardziej odrażającej przemocy jako rytuały, które mogą nam pomóc w odnalezieniu trascendencji. Jej pesymistyczna i z punktu widzenia psychologicznego wypaczona koncepcja miłości, wedle której zawsze ostatecznie zabija się to, co się kocha, stoi w jaskrawej sprzeczności z biofilijną etyką Fromma, dla którego, jak przytaczamy w artykule, miłość do troska, odpowiedzialność poszanowanie i poznanie. Ostatecznie w artykule podkreśla się psychopatologiczny charakter Liddellowskiej ideologii, zwracając uwagę na konieczność oceny dzieła sztuki nie tylko przez pryzmat estetyki, ale także etyki, społecznego wpływu dzieła.
Einleitung
(1977)
The author presents the concept of man in the philosophy of Erich Fromm. The article consists of two parts. In the first part, the author presents how Fromm characterised the existential situation of man; in the second part he describes love as the main factor in the action and development of a human being. Man is part of nature, subjected to the rules of its laws, but he also transcends nature by the ability to use mind. A human subject is aware of his/her limitations and weaknesses with regard to nature. He/she feels lost and lonely in relation to other people and the natural world. Therefore, s/he looks for the frame of orientation and references. This search is the most important existential problem. Love is the solution to all problems of human existence. According to Fromm, man is the subject of love.
The article focuses on the analysis of chosen fragments of Erich Fromm concerning his utopia of a healthy society based on a specific cathegory of >be<. The presented problematics is built on widely understood socio-cultural conditions which had a great impact on philosopher’s works towards creation of the Utopian vision of the Better World, free from all sorts of totalitarian ideological extremism and paradoxes used in practice.
Kompensacyjna funkcja snu
(2002)
Czlowiek wsród ludzi
(1992)