Refine
Language
- Polish (192) (remove)
Document Type
- Articles (135)
- Books (36)
- Collections (15)
- Forewords (3)
- Interviews (3)
Zycie miedzy Miec i Byc. Erich Fromma mysli zasadnicze, Krakow (vis-à-vis Etiuda) 2023, 148 pp.
(1993)
Zerwac okowy iluzji. Moje spotkanie z mysla Marksa i Freuda, Poznán (Dom Wydawniczy Rebis) 2000.
(1962)
Wspólczesnosc i matriarchat
(1970)
Wspólczesnosc i matriarchat
(1970)
Wola życia
(2023)
Vita activa
(2023)
Ucieczka od wolnosci
(1983)
Troche osobitych wspomnien
(1990)
Troche osobistych wspomnien
(2005)
Szabat
(1927)
Socjalizm humanistyczny
(1960)
Erich Fromm (1900-80) – amerykański socjolog, psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, twórca psychoanalizy humanistycznej, intelektualista uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak >Ucieczka od wolności<, >Zapomniany język<, >Mieć i być<, >Patologia normalności<, Zdrowe społeczeństwo, Patologia normalności, Rewizja psychoanalizy czy właśnie Serce człowieka. W tej książce autor próbuje odpowiedziec na zasadnicze dla człowieka pytania: Co to jest dobro? Co to jest zło? Na ile człowiek zdolny jest do zła, na ile do dobra? Do jakiego stopnia zachowanie człowieka zdominowane jest przez instynkty, a do jakiego przez jego świadomość? I czy wreszcie słuszna czy nie jest teoria K. Lorenza o instynkcie zła. Oczywiście Fromm w swym optymistycznym przesłaniu uważa, że człowiek, mając choć krztynę odpowiedzialności, jest istotą, której serce ciąży ku dobru.
Seksualizn u charakter
(1948)
Seksualizn u charakter
(1948)
Rozkład społeczeńnstw
(1992)
Rewolucja nadziei
(1992)
Psycchoanaliza y Buddyzm zen
(1960)
Psycchoanaliza y Buddyzm zen
(1960)
Psycchoanaliza y Buddyzm zen
(1960)
Przdemova
(1960)
Przdemova
(1960)
Przdemova
(1960)
Prorocy i kapłani
(1967)
Postawa kreatywna
(2023)
Poczucie bezsilności
(2023)
Plec i charaker
(1943)
Plec i charaker
(1943)
Plec i charaker
(1943)
Plec i charaker
(1943)
Planowanie humanistyczne
(1970)
Planowanie humanistyczne
(1970)
O źródłach agresji
(2018)
O sztuce sluchania. Terapeutyczne aspekty psychoanalizy, Krakow (Vis-à-vis Etiudo) 2023, 207 pp.
(1991)
O poczuciu bezradności
(2023)
W całej historii ludzkości prorocy pojawiają się tylko od czasu do czasu. Umierają i pozostawiają po sobie przesłanie. Przesłanie to zostaje zaakceptowane przez miliony ludzi, staje się im bliskie. To właśnie jest powód, dla którego idea staje się przydatna dla innych, którzy mogą wykorzystać przywiązanie ludzi do tej idei dla własnych celów – rządzenia i sprawowania kontroli. Nazwijmy kapłanami ludzi, którzy wykorzystują ideę, którą głosili prorocy. Prorocy żyją wedle swych idei. Kapłani stosują je wobec ludzi, którzy są do nich przywiązani. Idea traci żywotność. Staje się formułą. Kapłani twierdzą, że jest rzeczą bardzo ważną, jak idea jest sformułowana; naturalnie sformułowanie nabiera ważności, gdy prorok już nie żyje; jak inaczej można by kotrolować ludzi, ich myśli, jeśli nie istniałoby >poprawne< sformułowanie? Kapłani wykorzystują idee do organizowania ludzi, do kontrolowania ich poprzez kontrolę właściwej formy idei, a kiedy już wystarczająco znieczulą człowieka, oznajmiają, że nie jest zdolny do trzeźwego kierowania swoim życiem i że oni sami, kapłani, działają z poczucia obowiązku, czy nawet powodowani współczuciem, pełniąc funkcję kierowania ludźmi, którzy pozostawieni samym sobie lękają się wolności. Prawda, że nie wszyscy kapłani działają w ten sposób, ale większość tak, zwłaszcza ci, którzy mają władzę.