Refine
Language
Document Type
- Articles (261)
- Reviews (22)
- Forewords (7)
- Books (4)
- Dissertations (4)
- Event Reports (4)
- Interviews (3)
- Collections (1)
Has Fulltext
- yes (306) (remove)
Year of publication
- 2000 (306) (remove)
Este artigo discute a adocao de pacotes gerenciais a partir da ilustracao de dois casos de implantacao de qualidade total por empresas paranaenses, buscando-se levantar uma hipotese explicativa para o fenomeno da implantacao de modelos administrativos sem a necessaria adequacao e sem a devida observância das caracteristicas das organizacoes. Tal discussao fundamenta-se na tese de Erich Fromm (1987) acerca do homem contemporâneo e dos reveses do industrialismo, em que se encontra uma predominância do ter sobre o ser.
Vie et œuvre d’Erich Fromm – une esquisse biographique. Presented at Aix en Provence November 2000.
(2000)
Förord
(2000)
Predmluwa
(2000)
Avant-propos
(2000)
W rozwoju psychoanalizy, której początki sięgają przełomowego dzieła Zygmunta Freuda >Die Traumdeutung. Über den Traum< z roku 1900, można obserwować bogatą dynamikę zjawisk, sporów i nurtów. W kolejnych dekadach zaznaczył się podział na psychoanalizę ortodoksyjną, czyli Freudowski styl uprawiania psychologii, i koncepcje dysydentów, jak np. Karola Gustawa Junga (psychologia analityczna) czy Alfreda Adlera (psychologia indywidualna). Stanowisko Fromma określa się jako analityczną psychologię społeczną. Różnice między dysydentami a Freudem widać już w samym pojęciu nieświadomości. Dla Freuda nieświadomość jest przede wszystkim dominującą funkcją aparatu psychicznego jednostki pierwotnie samowystarczalnej. To sfera ukryta przed okiem świadomości, ale potężna, irracjonalna, która składa się z energii libido, treści wypartych i treści tłumionych. W tzw. drugiej topice psychiki z roku 1932 Freud wyróżnił tu jeszcze trzy struktury, czyli Id, Superego i Ego, którym przypisał różny stopień świadomości – wyłączając Id jako żywioł całkowicie nieświadomy. Nie wchodząc w szczegóły i pomijając koncepcje Junga, a także Adlera – wypada nam skupić się na definicji nieświadomości w ujęciu Fromma. Otóż mówi on o tzw. nieświadomości społecznej, która bezpośrednio relacjonuje jednostkę z kontekstem międzyludzkim. Jednocześnie amerykański psycholog odwołuje się do pism Freuda jako źródłowej inspiracji dla swojej perspektywy badawczej, co umiejętnie wydobywa Robert Saciuk, który >Rewizję psychoanalizy< … przełożył na język polski i zaopatrzył na końcu w informatywną notatkę o autorze, w której trafnie podkreśla Freudowski rodowód myśli Fromma, a mówiąc bardziej konkretnie – jego zakotwiczenie w twórczej inspiracji pracy ojca psychoanalizy, pt. Group Psychology and the Analysis of the Ego, w której czytamy.