TY - JOUR A1 - Bachryj-Krzywaźnia, Maciej T1 - Psychoanalityczna hermeneutyka polityki – inspiracje Frommowskie [Psychoanalytic Hermeneutics of Politics – Inspirations Frommowskie] JF - Paweł Jabłoński and Rafał Włodarczyk (Eds.): Fromm – aplikacje, Wrocław (>Chiasm< Publishing Initiative) Poland 2016, pp. 37-56. N2 - Niniejszy artykuł zawiera w istocie dwa wątki. Pierwszy, stanowiący tło dla kolejnego, traktuje o specyfice poznania humanistycznego i jego fi¬lozoficznym uprawomocnieniu. Te rozważania prezentowane są jako uza¬sadnienie dla metodologii politologicznego interpretacjonizmu oraz przesłanka jego wzbogacenia pojęciowością zaczerpniętą z psychoana¬lizy kulturowej Fromma. Autor, odwołując się do antypozytywistycznego przełomu w humanistyce, identyfikuje wątki tej tradycji metodologicznej zarówno w psychoanalizie, jak i podejściu interpretacjonistycznym. Na¬stępnie prezentuje kluczowe pojęcia Frommowskiej psychoanalizy, by zaproponować bazującą na nich procedurę analityczną, mieszczącą się w rodzinie interpretacjonistycznych metodologii. N2 - There are actually two strands to this article. The first, constituting background for the next one, deals with the specificity of humanistic cognition and its philosophical validation. These considerations are presented as a justification for the methodology of political science interpretationism and a premise for enriching it with the conceptualization taken from Fromm's cultural psychoanalysis. The author, referring to the anti-positivist breakthrough in the humanities, identifies threads of this methodological tradition in both psychoanalysis and the interpretative approach. He then presents the key concepts of Fromm's psychoanalysis in order to propose an analytical procedure based on them, belonging to the family of interpretative methodologies. [Google translator, 12/2022] Y1 - 2016 ER - TY - JOUR A1 - Bachryj-Krzywaźnia, Maciej T1 - Psychoanaliza kulturowa Fromma jako wariant podejścia interpretacjonistycznego [Fromm's Cultural Psychoanalysis as a Variant of the Interpretative Approach] JF - Transformacje [Transformation], No. 1-2 (2011), pp. 70-92. N2 - [Podsumowanie] Interpretacjonistyczna analiza stawiająca sobie za cel zrozumienie ludzkich działań jako zakorzenionych w przekonaniach, jako realizujących przypisany im przez aktora subiektywnie sens, może osiągnąć swój cel po-przez ukazanie funkcji jakie pełnią one względem nieświadomych potrzeb psychicznych oraz trwania i reprodukcji struktury społecznej, której emanację stanowią. W tej perspektywie narracje uczestników życia politycznego o pro-cesach i zjawiskach, których doświadczają, stają się zrozumiałe poprzez od-niesienie do warunków egzystencji, w których powstają. Owe narracje, na które składają się różnorakie powiązane ze sobą sądy o rzeczywistości – diag-nostyczne, prognostyczne, wartościujące czy jakiekolwiek inne – stanowią oczywiście rezultat świadomego namysłu jednostki. Jednak myślenie i jego rezultaty, w postaci mniej lub bardziej złożonych systemów przekonań – ta-kich jak ideologie i doktryny – nie mają tu charakteru czysto intelektualnej aktywności lecz z racji funkcji jakie wypełniają, zawsze zawierają pewien komponent emocjonalny o podłożu nieświadomym. Interpretacja opierająca się na psychoanalizie kulturowej Fromma powinna przebiegać następująco. W pierwszym etapie konieczne byłoby od-tworzenie na bazie empirycznie dostępnych świadectw, takich jak zwerbali-zowane sądy, preferencje i przekonania aktora, jego wyobrażeń czy narracji o danym fragmencie rzeczywistości. Następnie poprzez odniesienie do po-trzeb psychicznych człowieka przeanalizowanie ich pod kątem potencjału gra-tyfikacyjnego jak również możliwości symbolicznej reprezentacji poszczegól-nych form socjalizacji i asymilacji. Następnym krokiem byłaby próba okre-ślenia orientacji charakterologicznej aktora poprzez zidentyfikowanie, które z tych form znajdują najpełniejszy wyraz symboliczny w narracji aktora. Os-tatnim etapem – najtrudniejszym najbardziej pracochłonnym i najbardziej na-rażonym na błędy – będzie skonfrontowanie charakteru indywidualnego z do-minującym charakterem społecznym, w celu ukazania pozycji i stosunku akto-ra do struktury społeczno-ekonomicznej społeczeństwa, w którym żyje. N2 - The aim of this article is twofold. In the first section the author presents the short philosophical debate and the assumptions that the interpretivist approach stems from. The main subject of this dispute is the nature and scientific status of social science in comparison with natural science. Two paradigms are pre-sented: positivistic, concerned with explanation, assuming the unity of science as well as similar scientific rigour and methodological requirements for both natural and social sciences. The opposite, interpretive approach, is based on the assumption that ontology of social science is quite different if compared with natural science and requires fundamentally different procedures and methodology that focuses on understanding rather than casual explanation. Subsequent sections discuss the applicability of psychoanalysis as a theoretical background for the interpretivist approach. The author claims that phenomenological and hermeneutical elements, identified in psychoanalytic tradition by various scholars, renders it useful for the purposes of interpretive analysis. This is also the case of Fromm’s cultural approach. Several concepts are particularly relevant in this context: unconsciousness, individual and social character, psychological needs. The article ends with general clues on how such interpretive analysis, based on Fromm’s psychoanalysis, should proceed. Y1 - 2011 ER -