@article{Reichardt, author = {Reichardt, Horst-Peter}, title = {Partisanen der Humanit{\"a}t [Partyzanci humanistyki] [The Partisans of the Humanities]}, series = {Boguslav Stelcer et al. (Eds.): Zdrowy człowiek i społeczeństwo w wizjach Alberta Schweitzera i Ericha Fromma, Poznań (Medical University of Karol Marcinkowski in Poznań), Poland 2012, 68-75.}, journal = {Boguslav Stelcer et al. (Eds.): Zdrowy człowiek i społeczeństwo w wizjach Alberta Schweitzera i Ericha Fromma, Poznań (Medical University of Karol Marcinkowski in Poznań), Poland 2012, 68-75.}, abstract = {Tytuł rozdziału zaczerpnięty został z tekstu Hansa Jurgena Schultza ukazują-cego pięć jego zdaniem kluczowych w kontekście walki o godność człowieka i ludzkości postaci dwudziestego wieku. Są to Martin Luther King, Dietrich Bon-hoeffer, Reinhold Schneider, Albert Schweitzer i Erich Fromm. Dw{\´o}ch ostatnich, mimo tak odmiennych biografii i dziedzictwa rodzinnego połączyło szczeg{\´o}lnie dobitnie wyrażanie szacunku dla pełnego rozwoju wszelkich form życia. Erich Fromm wskazywał że człowiek może i powinien znale{\'{z}}ć poprzez własne nieza-leżne i krytyczne myślenie o sobie, wolne od manipulacji i interes{\´o}w politycz-nych, czy ograniczeń ekonomicznych ideał istoty biofilnej. Erich Fromm opisy-wał biofilność jako charakterologiczną podstawę swej analitycznej psychologii społecznej. Biofilność powoduje że człowiek jest przyciągany do innych istot żywych i potrzebuje kontaktu z naturą, aby być zdrowym, aby znale{\'{z}}ć sens swo-jego życia i realizować się w nim. Albert Schweitzer odnalazł kontakt z naturą w dżungli w Gabonie i w tym szczeg{\´o}lnym odległym od cywilizacji miejscu reali-zował w praktyce idee szacunku dla życia. Jego biofilność bardziej niż w przy-padku Fromma, wyrażała się czynem. Dla obu filozof{\´o}w życie jest podstawą ludzkiej egzystencji i gwarantem obecności najwyższych wartości kulturowych. Można ich traktować jak partyzant{\´o}w humanistyki chociażby dlatego, że podob-ni są do oddanych swej sprawie bojownik{\´o}w na rzecz szlachetnego człowieczeń-stwa. Fromm zwr{\´o}cił uwagę, że nie starczy życie zasobne, bogate, wolne od głodu, bez wewnętrznego rozwoju człowieka. Schweitzer z przekonaniem, że każdy ma swe własne Lamaberene, zwracał uwagę na praktyczne kształtowanie człowieka etycznego. Obaj ukazali że r{\´o}żne drogi prowadzą do wsp{\´o}lnego celu, odmienne światopoglądy wskazać mogą wsp{\´o}lny cel jakim jest poszanowanie życia.}, language = {de} }